شنبه, 15 مرداد , 1401
شنبه, ۱۵ مرداد , ۱۴۰۱
خطبه‌های نماز جمعه شیراز (۱۴۰۱/۰۵/۱۴) 
تصاویر ::
به گزارش روابط عمومی نهاد نماینده ولی فقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز، نماز جمعه امروز، ۱۴ مرداد ماه ۱۴۰۱ سومین حرم اهل بیت (ع) در ایران اسلامی به امامت حضرت آیت الله دژکام و با حضور اقشار مختلف مردم شریف شیراز برگزار گردید.
متن کامل خطبه‌های نماز جمعه امروز شیراز را در ادامه می‌خوانید:
بسم الله الرحمن الرحیم
خودم و همه شما برادران و خواهران ایمانی را توصیه می کنم به تقوا و پرهیزکاری و خدا ترسی
سخن ما در خصوص معنویت بود، بعد معنوی زندگی ما انسان ها با همه مناسبت های دینی که داریم به شکلی ویژه گره خورده است؛ یعنی دین مَرام معنویت است؛ هر کار دینی که انجام می دهیم باید نتیجه‌اش ارتقاء معنویت ما باشد به همین جهت برای اعمال دینی مرتبا به خودمان یادآور می شویم که نیتت را درست کن و قصد قربت بکن.
ایام دهه عاشورا از این جهت ویژگی خاصی دارد که شما مومنین عموما مقید هستید به این که در مجالس زیارت عاشورا شرکت کنید، در این زیارت بسیار بسیار مهم -که حدیث قدسی است و کلماتش آسمانی است- چند بار به پیشگاه خدای متعال می گوییم « اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ؛ خدایا ما می‌خواهیم به تو تقرب بجویم » وقتی دقت می کنیم می بینیم تقرب به خدای متعال را منوط کرده به دو کار، یکی تولی و دیگری تبری؛ ولایت پذیری نسبت به اهل حق.
این نکته مهم است که ما ولایت هر کسی را موجب تقرب به خداوند نمی دانیم، بعضا کسانی به اسم معنویت و عرفان می خواهند یک چیز دیگری بگویند، می گویند هرگونه تولی یک حس معنوی به انسان می دهد! حس معنوی غیر از واقعیت معنویت است، ولی آنها می گویند فرقی نمی کند یک حس است! خیر، یک حس نیست.
تفاوت مکتب معنوی اسلام با معنویت هایی که این روزها در دنیا تبلیغ می‌شود همین است که ما می گوییم تقرب به خدا از یک مسیری که صراط مستقیم است ممکن می شود و مسیر های دیگر انحرافی است « اَلَیمینُ وَ الشَّمالُ مَضَلَّه الطَّریقُ الْوُسْطى هِىَ الْجادَّهُ » به هر طرفی غیر از صراط مستقیم اهل بیت برویم باعث می شود که خدایی نکرده گمراهی باشد، گرچه در ظاهر ممکن است بگوییم حظ معنوی بردیم، این ها نکات مهمی است خصوصا نسبت به جوان ها و جوان هایی که با محافل روشنفکری و دانشگاهی ارتباط دارند باید این تذکرات به آنها داده شود؛ که هر چیزی به اسم معنویت واقعاً معنویت محسوب نمی شود.
معنویت واقعی در پرتو دو کار برای ما محقق می شود: اول تولی؛ پذیرش ولایت کسانی که خدای متعال آنها را به ولایت و هدایت خلق گمارده است -این دست من و شما نیست کار خداوند است- « اللَّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ؛ خودش می داند رسالتش را کجا قرار دهد و چه کسی را ولی خود قرار دهد ». دوم تبری؛ به همان میزان که نسبت به ولی خدا اطاعت، ارادت و محبت داریم، نسبت به دشمنان آنها برائت بجویم و ابراز دشمنی کنیم، این دو با هم و پشت سر هم در زیارت عاشورا تکرار می شود « إِنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ ».
در همین عبارات نورانی زیارت عاشوراست که عرض می کنیم « یا اَباعَبْدِاللَّهِ اِنّی اَتَقَرَّبُ اِلی اللَّهِ وَ اِلی رَسُولِهِ وَ اِلی امیرِالْمُؤْمِنینَ وَ اِلی فاطِمَهَ وَ اِلَی الْحَسَنِ وَ اِلَیْکَ بِمُوالاتِکَ » موالات امام حسین باعث تقرب به خداوند، پیامبر، امیرالمومنین، فاطمه زهرا و امام حسن هم می شود، این یک نکته است « کُلُّهُم نورٌ واحدٌ » امروز اگر ما می‌خواهیم به هر چهارده معصوم نزدیک باشیم و مورد توجه آنها باشیم یک راه دارد و آن موالات، ارادت و سر گذاشتن به آستان مهدی آل محمد صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین است؛ {این همان مسیر صحیح برای تقرب و معنویت است}.
امام رضا علیه السلام بعد از شهادت امام کاظم علیه السلام به امامت رسیدند، یک عده‌ای هفت امامی ماندند و امام هشتم را قبول نکردند! مدتی گذشت و رهبر این هفت امامی ها از دنیا رفت، آن زمان امام رضا علیه السلام در خراسان بودند حضرت صبح همان روزی که آن شخص از دنیا رفته بود به اصحابشان فرمودند فلانی در بغداد از دنیا رفته است در قبر از او سوال می‌شود که امامان تو چه کسانی هستند و باید جواب بدهد و تا امام هفتم می تواند جواب دهند زیرا امام هشتم را قبول نکرده است و قبرش پر از آتش می شود، انسان باید امام حیّ حاضر را بشناسد.
از وجود مقدس امام حسین علیه السلام نقل شده است که آن حضرت فرمود: « أَیهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ ذِکْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلا لِیعْرِفُوهُ؛ مردم خدای متعال من و شما را نیافریده است مگر به هدف اینکه خداشناس شویم » زندگی ما بدون خداشناسی بی معناست، معنویت از این نقطه شروع می شود « فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ …؛ وقتی خداشناس شدیم بنده خدا هم می شویم و بندگی خواهیم کرد » اما کسی که خدا را نمی شناسد بعضی مواقع هم می‌خواهد بندگی کند اما راه کج می‌رود؛ بندگی در پرتو معرفت است. « فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَهِ مَا سِوَاهُ؛ وقتی مردم بندگی خدا را کردند به واسطه بندگی خدا از بندگی غیر خدا غنی می شوند ».
یک نفر به رسول خدا عرضه داشت این معرفت خدا که می فرمایید به چه معناست؟ آخر خط معرفت خداوند کجاست؟ حضرت فرموند « مَعْرِفَهُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ اَلَّذِی یَجِبُ عَلَیْهِمْ طَاعَتُهُ؛ توحید که ما می گوییم منتهی می شود به معرفت امام؛ امام زمانت را بشناسی توحید تو تکمیل شده است » این مطلب را امام رضا علیه السلام هم در آن حدیث مشهور سلسله الذهب فرموده است: « بشرطها و شروطها و أنا من شروطها؛ شرط لا اله الا الله چیست؟ شناختن امام است. » امام شناسی ادامه خداشناسی است، اگر توحید بخواهد به صورت عملی در جامعه پیاده شود باید امام شناس باشیم و الا بدون اینکه امام را بشناسیم انسان گمراه می شود؛ این نقش امام است. شناخت امام که اینقدر اهمیت دارد مقدمه فرمان بردن از امام است؛ نتیجه معرفت اطاعت است.
امروز به حمدالله در محبت و شناخت نسبت به ائمه اطهار خداوند خیلی به ما لطف فرموده است بنابراین باید شکرگزار باشیم، یک چیز دیگری را هم باید از خداوند بخواهیم و آن این است که تا وقتی جان به جان آفرین تسلیم می کنیم در نامه عمل ما جز اطاعت از اهل بیت علیهم السلام چیزی ننویسند، این نکته پایانی قضیه است، اگر مطیع آنها شدیم و فرمان آنها را بردیم دیگر مطیع غیر خدا نخواهیم بود بندگی غیر خدا نکرده ایم و نمی کنیم، این جهت باید مورد توجه و مراقبت دائمی ما باشد که هر کاری می کنیم به دلالت معصوم و به دلالت کسی است که نیابت از معصوم دارد؛ رهبر معظم و مراجع معظم تقلید نائب معصوم هستند، اینگونه باید جلو برویم؛ در زیارت عاشورا می گوییم با ولایت اهل بیت و برائت از دشمنانشان، این را ان شاء الله بیش از پیش در خود و در خانواده های خود تبلیغ و ترویج کنیم و یاد بگیریم الگوی ولایی را.
خداوند متعال در سوره مبارکه حجرات می فرماید: پیامبر را اذیت نکنید، گاهی اوقات ممکن است به اسم دوستی یک مقداری {دیگران را اذیت کنیم} اذیت کردن نسبت به اولیا اینها کارهای سنگینی است گرچه آنها خیلی رئوف و مهربان هستند اما ما باید دقت کنیم، گاهی اوقات تکلیف مالایطاق به یک بنده خدایی می کنیم! همه کارها با هم نشدنی است. بایستی این نکات را هم مد نظر خود داشته باشیم تا ان شاء الله تقرب ما به حضرت حق {محقق شود} و ما را به قرب خود بپذیرد.
خطبه دوم
بار دیگری خودم و همه شما برادران و خواهران ایمانی را توصیه می کنم به تقوا و پرهیزکاری و خداترسی
در این خطبه دوم ایام عزای سالار شهیدان حضرت ابی عبدالله الحسین علیه السلام و تاسوعا و عاشورای حسینی را به محضر مقدس حضرت بقیه الله الاعظم ولیعصر امام زمان ارواحنا له الفداء و نائب بر حقش مقام معظم رهبری انقلاب اسلامی دام ظله العالی و عموم شما برادران و خواهران ایمانی تسلیت عرض می کنم.
در رابطه با دهه عاشورا به مضمونی که در این روایت مشهور است یک اشاره ای می کنم و امیدوار هستم ان شاء الله خدای متعال توفیق درک معارف دینی را هر چه بیشتر و بهتر به ما عنایت بفرمایید. در این حدیث شریف « مکتوب عن یمین العرش : إن الحسین مصباح الهدى وسفینه النجاه » روی دو مطلب تصریحا تاکید شده است، اول بحث هدایت خلق است؛ انسان به صورت فردی و اجتماعی نیاز به هدایت دارد یعنی هم تک تک ما محتاج هدایت الهی هستیم و هم جامعه در جهت گیری ها و تصمیمات اجتماعی نیازمند هدایت است.
چراغ فروزان هدایت بشریت امام حسین علیه السلام است، برای اینکه بخواهد چراغ هدایت باشد کاری کرده است که ملائکه آسمان به تعجب ایستادند « وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَهِ وَ حَیْرَهِ الضَّلالَهِ » امام حسین چه کار کرد؟ در روز عاشورا هدایایی آورد به پیشگاه الهی، آنها را بذل کرد تا مردم هدایت شوند، در این زیارت شریف اربعین -که ان شاء الله روزی همه ما بشود از نزدیک بتوانیم زیارتش را بخوانیم- عرض می کنیم خدایا خون قلبش را بذل کرد -مُهْجَتَ خون قلب است- در روز عاشورا آن لحظه زمین خوردن حضرت که شنیده اید گفته اند تیر به سینه مبارکش خورد حضرت از پشت تیر را بیرون آورده بعد خون مقدس قلبش فوران کرد در روایت دارد دست برد زیر خونی که مانند ناودان می ریخت و به آسمان پرتاب کرد یک قطره از این خون برنگشت، همه صفوف ملائکه ایستادند در غم و حسرت و متعجب از اینکه که دارد چه می کند حسین.
إن الحسین مصباح الهدى، این چراغ هدایت اینگونه برای نور افشانی سرمایه گذاری کرده است؛ خون قلبش را داده است، اما همه من و شما می دانیم عرب وقتی بچه هایش را می خواهد بگوید گاهی تعبیر می کند مُهْجَتَ قلبی؛ یعنی همه آنچه که در دلم است، مُهْجَتَ درست است که خون قلب است اما بعضی مواقع انسان می گوید خودم هرچه می خواهم برسرم بیاید ولی بچه ام نه. امروز روز هفتم است، آقا امام حسین علیه السلام کاری کرد عجیب؛ نوزاد شیرخواره خود را برداشت و آورد بالای دست مبارکش گرفت فرمود مردم شما با من می جنگید نوزاد شیرخواره که گناهی ندارد « انظروا الیه کیف یتلظی عطشا؛ نگاه کنید چگونه لبانش از عطش خشکیده شده » آقا امام حسین علیه السلام آن ساعتی که خون قلب مقدست ریخت شاید آنقدر ناراحت نشدی که نگاه کرد دید گوش تا گوش علی اصغر…
برای اینکه مصباح هدایت باشد پاره های جگرش را به میدان آورد؛ علی اکبر را داد علی اصغر را داد تا من و شما راه را گم نکنیم، امروز با این نورافشانی که وجود مقدس ابی عبدالله الحسین علیه السلام می فرماید راه بر کسی از اولاد آدم پوشیده نیست-شب گذشته گزارشی از ترکیه در رابطه با سینه زنی عزیز زهرا حسین علیه السلام پخش شد من خیلی تعجب کردم در آنکارا در استانبول جمعیت های انبوه این چراغ روشن است فرا راه بشریت- همه بدانند که مسیر هدایت از در خانه اهل بیت عصمت و طهارت می‌گذرد، چراغ روشن است، اما یک چیز دیگری نیاز داریم و آن این است که ما قابلیت پیدا کنیم از این هدایت بهره مند شویم.
در قرآن کریم دو کلمه به کار می روند هدایت و اهتداء؛ هدایت گری کار امام حسین است و هدایت پذیری کار تک تک ما اولاد آدم است، « مَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا یَهْتَدِی لِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا » مسیر هدایت را امام حسین علیه السلام روشن کرده است هر کس بپذیرد به سود خودش کار می کند، ما منت نداریم که بله ما هدایت شدیم و پذیرفتیم، او منت دارد که ما را هدایت کرده است.
روز هفتم ماه محرم روزِ شیرخوارگان حسینی روزی که همه شما با حضرت علی اصغر یک حال و هوایی دارید بیاییم خدا را قسم بدهیم به حق این قنداقی -که مرحوم اصفهانی می گوید قنداق سفید برداشت برد به میدان اما وقتی برمی گشت به رنگ یاقوت سرخ شده بود- که زهرای طاهره روز قیامت روی دستش می گیرد احتجاج و دادخواهی می کند که نوزاد شیرخواره چه گناهی کرده بود، بگوییم خدا به حق این قنداق خونین همه ما عاشق این اهل بیت علیهم السلام هستیم، خدایا ما را در این مسیر برای پذیرش هدایت الهی آماده قرار بده، دانش و معرفت نسبت به اهل بیت علیهم السلام را هر روز در قلب ما بیفزای، پروردگارا گناه و مکروه که ما را از اهل بیت علیهم السلام دور می کند اجازه نده در نامه عمل ما نوشته شود، این اهتداء را اگر داشتیم نجات مسلم است، امام حسین علیه السلام سفینه النجاه است اگر هدایش را پذیرفتیم نجاتش مسلم است و در روز قیامت ان شاء الله همه ما را شفاعت خواهد فرمود.
امسال سفینه النجاه نمادی شده است برای شیراز، در آستانه محرم یک عده ای از جوانان های شیرازی ایده ای را پیاده کردند که کشتی نجات را جلوی چشم مردم بیاورند؛ امروز شما در فلکه شهرداری می بینید اسم چهارده معصوم بالای این سفینه النجاه نوشته شده است، سفینه نجات حسینی به حرکت افتاده است تا یکی یکی بر آن سوار بشویم، پیامبر گرامی صل الله علیه و آله و سلم فرمود « مَثلُ أهل‌ِبیتی فیکم کَسفینه نوح، مَن رکِبَها نَجی و من تخلّفَ عنها غَرِقَ؛ هر کس دست به دامن اهل بیت بزنند اهل نجات می شود آنهایی که دست از دامن اهل بیت بردارند غرق می شوند در دنیا و آخرت راه به جایی نمی برند » این سفینه النجاه در حرکت است.
امسال شیراز برای اینکه اثبات کند مردمش اهل تمسک به سفینه النجاه هستند یک سردار شهید سر از تن جدا به میدان می آورد، شهید سرافراز سربلند مدافع حرم و چهره تابناک مقاومت اسلامی مرحوم شهید حاج عبدالله اسکندری اعلی الله مقامه الشریف پس از ۸ سال که سرش از بدنش جدا شده است اکنون هم که بدن کشف شده است ما سر را هنوز از غاصبان شام طلبکار هستیم، به قربان سر مقدس آقا امام حسین اگر سرت را تا دمشق بر نیزه بردند پس از هزار و چند صد سال شیعیان تو دارند شهید سربریده تقدیم می کنند، این راه و این مسیر تا آن روزی که آقا امام زمان بیاید مسلما مستمر و محکم عاشقانی دارد که پایش ایستاده اند و می ایستند، آقا امام حسین بچه های ده ساله و کمتر از ده ساله ما دارند می‌گویند عهد می بندم که بمانم پای کار این نظام، عهد می بندند که پای کار شما اهل بیت عصمت و طهارت بمانند، نسل در نسل عشق شما دارد در مردم ما می جوشد دست به دست می‌شود و این محبت هیچ وقت از دل ایرانیان بیرون نرفته است.
طبیعتا فضای عاشورای امسال شیراز با این صحنه های که پیش آمده است باید متفاوت باشد، بنده هفته پیش نکته ای را عرض کردم نمی دانستم که این شهید تفحص شده و برمی گردد اما گفتم همه هیئت ها امسال بیایند حرم احمدبن موسی علیه السلام، عرض کردم به نظر من اینکه کسی یک گوشه بنشیند عزاداری کند ثوابش کم است، امسال برنامه بریزید بیاید حرم پسر موسی بن جعفر علیه السلام، نمی‌دانستم پسر موسی بن جعفر علیه السلام امسال مهمان دارد، مهمانش یک شهید سر از تن جدایی است که هشت سال پیش سر مقدسش را جدا کردند و بردند برای فُجار و روسای داعش و صهیونیست‌ها و خوشحالی کردند که سر یک سردار را از تن جدا کردند.
روز عاشورا همه هیئت ها برنامه شان را طوری تنظیم کنند که امسال عاشورای زنده شیراز را همه مردم جهان به تماشا بنشینند « کلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا » اینجا -به تعبیر رهبر معظم انقلاب حرم سوم اهل بیت علیهم السلام- امسال عاشورایی تازه خواهد داشت، بگذارید همه مردم دنیا فریاد لبیک شما را از حرم سوم اهل بیت علیهم السلام در تشییع جنازه شهیدی که در مسیر دفاع از حریم اهل بیت و حرم حضرت زینب سلام الله علیها به شهادت رسیده است بشنوند و بدانند که عشق اهل بیت با رگ و خون و پوست و جان ما آغشته شده است و از هرچه دست برداریم از محبت خود نسبت به حسین و اولاد حسین علیه السلام دست برنخواهیم داشت.
روز سه‌شنبه هفته آینده که روز بزرگداشت شهدای مدافع حرم است و همینطور چهارشنبه که سوم این شهید بزرگوار می شود همه ان شاء الله آنچه وظیفه ایمانی و دینی و انقلابی ما است انجام خواهیم داد، شهادت این سردار سر از تن جدا را به پیشگاه رهبر گرانقدر انقلاب اسلامی حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای دام ظله العالی تبریک و تسلیت می گویم.
خانواده بسیار بسیار فهیم و انقلابی و همسر زینبی که در محضر رهبر انقلاب ایستاد گفت اگر برگشتن جنازه همسر من بخواهد لطمه‌ای به حرکت مقاومت بزند ما چیزی را که در راه خدا داده ایم پس نمی گیریم، این سخن این بانوی با عظمت بوده است، که رهبر معظم انقلاب از این فهم و این درایت و این اوج ایمان این خانواده تشکر کردند، امروز بیاییم همه شیراز را به میدان بیاورید به خانواده شهید بگوییم شما تنها نیستید همه ما در خدمت شما هستیم تا آرمانهای انقلاب اسلامی و نهضت حسینی مردم ایران ان شاء الله تحقق پیدا کند.
دیدگاهتان را بنویسید