اگر کارفرما با عدالت رفتار کند قطعا کارگر به آرامش میرسد/ مشکل از جایی شروع میشود که کارگر احساس میکند بیعدالتی دارد رخ میدهد و ظلمی در جریان است
به مناسبت روز کارگر، پیش از ظهر امروز شنبه ۷ اردیبهشتماه نمایندگان تشکلهای کارگری استان فارس به همراه جمعی از مسئولان صنایع و کارخانجات استان با آیت الله دژکام دیدار و گفتگو کردند.
متن بیانات آیت الله دژکام در این دیدار به شرح زیر است:
(در ابتدا روز کارگر را خدمت همه بزرگواران و کارگران عزیز تبریک و تهنیت عرض میکنم.
در خصوص مسایلی که در بحث کار و کارگری وجود دارد، با مسایل گوناگونی مواجه هستیم که جنبه ها و زوایای مختلفی نیز دارند. بیکاری، یک بحران بسیار بزرگ است و اگر به آمار افراد آماده به کاری که شغلی ندارند و بیکار محسوب میشوند نگاه کنیم درمیابیم که با یک جمعیت عظیم و یک بحران عظیم تر مواجه هستیم.
فرض کنید در سال ۱۵۰۰۰ شغل جدید ایجاد شود. این کار زحمت زیادی دارد اما آیا نیاز جامعه را برطرف میکند؟ هر سال چه تعداد از جوانان ما از دانشگاه ها فارغ التحصیل میشوند و در سطح جامعه جویای کار میشوند؟ از طرفی هر سال چه تعداد از کارخانجات و صنایع تعطیل میشوند و کارگران بیکار میشوند؟ میزان ایجاد اشتغال باید به نحوی باشد که از جمعیتی که هر سال به بیکاران افزوده میشود بیشتر باشد تا در یک چشم انداز، بتوان تصور کرد که مشکل بیکاری حل خواهد شد.
ما امروز ۲۰۰ هزار نفر جویای کار داریم. اگر مشکل بیکاری را پشت سر بگذاریم، با افرادی مواجه میشویم که شغل دارند اما از شغل خود گلایه مندند. حالا یا مشکل از حقوق و مزایاست و یا ایراد در این است که شغل فرد با علاقه اش یا تحصیلاتش مرتبط نیست.
دو چیز باید به صورت ویژه مد نظر ما قرار بگیرد. اول فرهنگ کار و دوم شکرگزاری
خیلی وقت ها، ما اصلا یک خدمت اجتماعی را شغل به حساب نمی اوریم و کسر شان خود میدانیم که مثلا کارمند جز یک ارگان باشیم و یا خیلی وقت ها، کار در بخش خصوصی را اصلا جز مشاغل به حساب نمی آوریم و منتظریم حتما به استخدام رسمی دولت دربیاییم و خیلی وقت ها هم برخی از ما شغل و درامد داریم اما چون شکرگزار نیستیم ممکن است ناراضی باشیم حال آنکه اگر همین شغل را با همین حقوق محدود از ما بگیرند، پس از مدتی حسرتش را میخوریم که ای کاش شرایطی فراهم شود که به همان کار قبلی بازگردیم. پس فرهنگ کار و شکرگزاری دو اصل بسیار مهم است که اگر از آن غافل شویم، هم کارگر ناراضی است و هم کارفرما.
شکرگزاری و قناعت به این معنی نیست که نسبت به ظلم و حق خوری سکوت کنیم بلکه به این معناست که اگر حقوق متعارفی داریم و شغل متناسبی، شکرگزار نعمت خداوند باشیم و برای بدست آوردن امکانات بیشتر و موقعیت بهتر، در خودمان نارضایتی و ناشکری نسبت به پروردگار ایجاد نکنیم.
کارفرمایان نیز باید در ترویج این فرهنگ کمک دهند. اگر کارفرما عدالت را در پیش بگیرد قطعا کارگر نیز به آرامش میرسد و قناعت در پیش میگیرد. مشکل از آنجاست که کارگر بعضی وقتها احساس میکند بی عدالتی دارد رخ میدهد و ظلمی در جریان است. اگر کارگر احساس کند که کارفرمای عادلی دارد، آرامش پیدا میکند و قناعت در پیش میگیرد.
در گام دوم انقلاب اسلامی، ما به خودسازی و جامعه پردازی نیاز مبرم داریم.
ما بعضی وقت ها در جامعه پردازی دچار مشکل میشویم و نمیدانیم چکاری صحیح است. در خصوص سیل اخیر، ما به نتیجه و طرحی رسیدیم که باید در شهر و استان اجرایی میشد. این طرح را قبل از اینکه برای رهبر انقلاب ارسال کنم، نظر استاندار و شهردار را پرسیدم و پس از اینکه آنها نیز موافقت خود را اعلام کردند، این طرح به سه امضا رسید و خدمت رهبر انقلاب تقدیم شد که نتیجه آن، ابلاغ این طرح از سوی دفتر رهبری به دولت برای اجرا و پیگیری های بعدی بود.
ما نباید کار مردم را معطل بگذاریم و انقدر تعلل کنیم تا یک فاجعه، چند بار رخ بدهد و تکرار شود.
در هفته کار و کارگر، باید فرهنگ صحیح کار را در جامعه ترویج دهیم تا همه بدانند کار، عار نیست و یک فرد به اینکه کارگر است باید افتخار کند.)
دیدگاهتان را بنویسید