یکشنبه, 24 شهریور , 1398
یکشنبه, ۲۴ شهریور , ۱۳۹۸
منفعت شهرداری از کمیسیون ماده ۱۰۰ حرام است/مسئله مردم در هیاهوها گم‌شده است 
تصاویر ::
به گزارش روابط عمومی نهاد نماینده ولی فقیه در فارس و امام جمعه شیراز، آیت الله دژکام نماینده ولی فقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز با اعضای شورای شهر شیراز دیدار و گفت و گو کرد.
شرح بیانات آیت الله دژکام در این دیدار به شرح زیر می‌باشد:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
در ابتدا باید از خدمات و زحمات جناب آقای دستغیب در طول این ۲ سال مسئولیت ایشان در شورا اسلامی شهر شیراز تشکر کنیم و زحماتی که ایشان کشیدند جای تقدیر دارد و برای جناب موسوی که در این دور اعتماد اعضای شورا را جلب کردند آرزوی موفقیت روز افزون می کنیم.
در این تغییرات و جابه جایی های جدید شورا بنده تاملی داشتم و به فرماندار محترم شیراز نیز گفتم که از نظر قانونی، کار باید شکل و وجه کاملا قانونی داشته باشد و مسائل و جا به جایی ها مطابق قانون پیش برود و در استانداری نیز تایید شود که بحمداله این روند طی شده است و بحث خاصی نیست و پس از تایید کار به لحاظ قانونی، بنده کار را با تیم جدید مدیریتی شورا شروع کردم و خارج از این چارچوب من نمی توانم کار کنم و دلم می خواهد شکل و چارچوب قانونی هر کاری طی شود تا دیگر جای بحث و اما و اگر وجود نداشته باشد.
در مورد جابه جایی اعضای شورا نیز جابه جایی باید در چارچوب قانون باشد و هیچ کس از این چار چوب نباید خارج شود حتی تسریع یا تاخیر در یک مسئله اگر مجال قانونی دارد باید انجام شود.
بنده همیشه به این جهات مقید بوده ام و احساسم این است که باید این مسئله در جامعه ما جا بیفتد و برخلاف نگاه و تصوری که وجود دارد که برخی جاها فراقانونی یا غیر قانونی رفتار میشود، باید در عمل اثبات کنیم که ما فراتر از قانون نیستیم و گرچه به صورت کلی اطلاعاتی نسبت به قضایا داریم اما هرجا مسئله را نمی دانیم در ابتدا می پرسیم و در چارچوب قانونی حرکت می کنیم.
نکته دیگری که می خواهم عرض کنم این است که در فرآیند تشکیل جمهوری اسلامی و سامان پیدا کردن نهادهای مختلف کشور، شورای شهر هم باید مسیر خود را طی کند و بداند تکلیف و رسالتش چیست.
ما در بعضی از مسائل تجربه زیادی نداریم. در این ۴-۵ دوره گذشته از شوراها تجربه اینکه عضوی از شورا به هر دلیلی نتواند در جلسات شرکت کند و فرد دیگر جای عضو غایب را بگیرد برای ما تجربه طولانی و البته عجیبی نیست.
نکته دیگر اینکه ما باید در ضمن اینکه کار مردم را رواج می دهیم مسائل مربوط به سازماندهی نهادها و سازمانهای کشور را نیز انجام دهیم.
این دو کار به موازات هم پیش می رود و یکی از دلایلی که به نظر می رسد مسائل بغرنج است همین است.
شما بر فرض، مثال اروپا و آمریکا را نگاه کنید، آنها براساس تجارب انباشته شده ی خود مسیر آینده را تنظیم می کنند اما ما تجربه چندانی نداریم چون عمر نظام ما ۴۰ سال است و آنها بالای ۱۰۰ سال است که جنگ ها و اختلافات داخلی را کنار گذاشته اند و سامان پیدا کردند.
بله، مسیر ما و آنها در دو شکل متفاوت است و در آینده تمدن ما چیز دیگری شکل خواهد گرفت اما اینکه می خواهیم تمدن بسازیم همان است یعنی ما مانند آنها در یک تجربه تاریخی می خواهیم تمدن خود را بسازیم و قرار نیست که در کشور ما معجزه رخ دهد.امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب نیز معتقد به معجزه نبودند و عقیده داشتند باید این فرآیند طی شود.اگر می خواهیم این فرآیند طی شود طبیعتا باید بپذیریم که در این مسیر بارهای سنگینی بر روی دوش ما قرار دارد.
مردم یکسری توقع دارند و کاری ندارند در چه وضعیتی قرار داریم. مردم کاری ندارند که ما در کجای کار هستیم بلکه فقط می خواهند توقعاتشان برآورده شود و این کار را برای ما سنگین می کند. طبیعتا شورا هم در این راه کاره های زیادی را بر عهده دارد و توقعاتی که مردم دارند و شورا باید آنها را دنبال کند.
جناب آقای موسوی که سختی دوران اسارت را کشیده اند می دانند این دوره از شورا هم می گذرد اما واقعیت امر این است مثل همان دوران که تحمل کردید، فشار کار امروز زیاد است و به راحتی نمی توانیم مسیر را طی کنیم چون خیلی از مسائل سامان نداشته اند و مدلی برای پیشبرد کار نداشته ایم و حالا باید سامان بگیرد.
بنده بسیار خرسندم از اینکه بیان کردید به دنبال سامان دادن به مرکز پژوهش ها در شورای شهر هستید.
یکسری از پژوهش ها باید جنبه راهبردی داشته باشد و یکسری از پژوهش ها با نگاه های اجرایی و عملیاتی است.این ۲ فاز باید از هم جدا شود و قاعدتا ما در بحث های راهبردی نیاز جدی داریم که بگذاریم افرادی ولو با تفکر کاملا مقابل نگاه امروز شورا، به این مرکز پژوهش ها دعوت شوند و نظر خود را ارائه کنند.این حرف ها باید زده شود و بعد چکش کاری شود.
امروز هیچ کدام از ۲ جریان و جناح موجود در نظام به اندازه کافی حرف برای مسائل راهبردی در مسائل شهر و شهرسازی ندارند. باید در یک فضای علمی با یکدیگر چالش کرد تا حرف اصیل عمیق رشد کند و خروجی آن شود.
استدعای بنده این است فضایی ایجاد کنید که همه افرادی که ممکن است نظری داشته باشند آزادانه نظر خود را بیان کنند و لازم نیست روی این مساله مانور رسانه ای داده شود و فقط نخبگان و فرهیختگان باید در جریان قضایا قرار گیرند. وقتی حرف ها در میدان آمد و سبک سنگین کردیم قاعدتا عقل جمعی ما به انتخاب بهترین ها خواهد انجامید و هیچ کس نمی تواند ادعا کند بهترین نظر را دارد، بهترین نظر و تصمیم در بین چالش ها و صحبت های نظریه پردازان شکل می گیرد.
امروزه همه ما می دانیم که وضع شهر خیلی وضع مناسبی نیست، ما اگر بخواهیم شیراز را یک شهر اسلامی معرفی کنیم این شهر اصلا متناسب با آن ایده هایی که برای آن پرداخته شده است نیست و باید برای اینکه شهر به جایی برسد که به رشد و توسعه حقیقی برسد، ما اول باید دیدگاه ها، نظریات و افکار مختلف اندیشمندان را بررسی کنیم.
ما باید دنبال این باشیم که مسئله مردم حل شود بدون اینکه جار و جنجال به راه بیندازیم.
متاسفانه این فضا در رسانه های همه جریان های مختلف ایجاد شده است که فقط سروصدا کنند و همه به جان هم افتاده اند و مسئله مردم در این میان گم شده است.
پژوهشگاهی که بیان کردید می تواند فارغ از همه این دغد غه ها واقعا مسئله و راه حل های مختلف موجود را بررسی کند.
هر گروهی بر مسند کار باشد مسئله مردم و مشکلات آنها در سر جای خود همچنان هست و ما باید به پاسخ یکسری پرسش های مهم بپردازیم که واقعا برخی از این پرسش ها تفاوت نمی کند که اعضای شورای شهر از لیست امید باشند یا لیست جناح مقابل و این پرسش و پاسخ در بین هر دو جناح مشترک است و همه باید به فکر حل آنها باشند و راه حل دو گروه در جاهایی مشترک است چون در کلیاتی با هم مشترک هستیم و در چارچوب اسلام و ایران قرار داریم.
این اساس کار است ولی متاسفانه مسئله به صورت درست تبیین نشده است و کار به جایی رسیده است که جریان های سیاسی نقطه مشترک ندارند در حالیکه اگر اشتراک نداشتند در یک نظام جمع نمی شدند.
در یک شهر اگر قرار به کار کردن باشد از عرصه عمرانی و شهرسازی تا مسائل فرهنگی چه کارهایی است که همه مشترکا باید اقدام کنیم؟
خوشحالم که جهت کار پژوهشی را برای مسائل شهر مدنظر قرار دادید.
یک پشتوانه قوی علمی در این زمینه وجود دارد که مربوط به گذشته تاریخی و تمدنی خود ما است و می شود از کارهایی که در دنیا انجام داده اند درس گرفت و اقتباس کرد.
زمینه خوبی برای این پژوهش ها چه در عرصه وسیع مباحث حقوقی مربوط به شهر، شهرسازی و شهرداری و چه در عرصه مسائل فنی و پیشبرد اهداف وجود دارد.
اگر این مسئله را دنبال نکنیم ۱۰ سال دیگر در همین نقطه ای که امروز هستیم خواهیم بود و اگر گروه دیگری هم بر سر کار بیاید به فکر حساب و کتاب کار نیست و وضعیت همین خواهد بود.
بنده خیلی رنج بردم از اینکه پرونده تعدادی از شوراهای شهر در سطح استان در دادگاه است.انسان هم از نوع عمل شوراها دلخور می شود هم از نوع عملی که دوستان در مقابل آنها انجام می دهند.مسئله ناراحت کننده است که طرف در شورا تصمیماتی گرفته است که در حیطه اختیاراتش نبوده است و کارش بر روی حساب و کتاب نبوده است و دنبال اغراض دیگری است.
همه این مسائل را باید یاد بگیریم تا در آینده باز دچار این مسائل نشویم.
در بحث های اجرایی و عملیاتی که بزرگواران به صورت مداوم درگیر هستید مشکلاتی در شهرداری وجود دارد که تا با مسئله و مشکل روراست نشویم نمی توانیم از آن رد شویم.
امروزه در بسیاری از مناطق شهر به صورت غیرقانونی و بدون پروانه ساختمان سازی انجام می شود.عده ای قضیه را نادیده می گیرند تا قسمتی از کار پیش رود و در ادامه پرونده به کمسیون ماده ۱۰۰ می رود و نوعی کسب درآمد برای شهرداری می شود.آیا شورا و شهرداری می خواهد از این نوع درآمدها داشته باشد؟ درآمد شما از کمسیون ماده ۱۰۰ چقدر است؟بر روی آن به عنوان درآمد حساب می کنید یا خیر؟
شورای شهر با این مسائل چگونه می خواهد کار کند؟صریح و شفاف با مردم در میان می گذارید یا جزء تصمیمات درون سازمانی است؟اگر زور شهرداری به ساخت و ساز غیر قانونی یک ساختمان نمی رسد پس چرا شهرداری داریم؟اگر زور شهرداری می رسد چرا جلوی کار را نمی گیرد؟اگر منفعت دارد این منفعت حرام است.ما حرام و حلال را چگونه معنا می کنیم که این مسائل حرام نیست؟مگر قرار بر این نیست که قانون مدار باشیم و در چارچوب حرکت کنیم؟
حل این مسائل نیازمند شفافیت و صداقت است یعنی واقعا بگوییم بنای چنین کاری دیگر نیست و خود شورا و شهرداری در بودجه خود نباید بر روی درآمدی که از این بخش تحصیل می کند حساب کنند.
مسئله بغرنج دیگری که وجود دارد بحث باغات شهر است و همه عقیده داریم باید فضای سبز و باغات شهر حفظ شود اما هر روز دارد کوچک تر می شود.برای حل مسئله این باغ ها باید دنبال راهکار مناسب باشیم.اگر می خواهیم این باغات باشد به چه شکلی باید آنها را حفظ کنیم که برای مالک آن، درامد مشروع اقتصادی هم داشته باشد؟
این مسائل بزرگی است که در شهر ما وجود دارد.
اگر به دنبال این هستیم که به نفع شهر باشد باید شورا در یک نگاه کاملا منصفانه علمی مسئله را بررسی کرده باشد.
شما می بینید در محلات جنوبی و شرقی چقدر مهاجر داریم؟تصمیمات شهرداری و شوراها هیچ دخالتی در این مهاجرت هایی که اینجا رخ داده است ندارد؟۲۰۰ روستا در سطح استان خالی از سکنه شده است و این سوالاتی است که مقابل شورای شهر قرار دارد و قبل از بنده شما شورایی ها باید پاسخگو باشید البته بنده نیز بی مسئولیت نیستم.
آیا از اعتبارات فرهنگی و توسعه ای شهر ما باید به روستا برسیم یا خیر؟گاهی برای بازدید به مناطق حاشیه ای شهر مثل کیان آباد و کتس بس و …که می رویم واقعا انسان وحشت می کند.این حاشیه شهر ماست و ما نسبت به آنها مسئولیت داریم یا خیر؟
شما نسبت به ضعیت این شهروندانی که در حاشیه شهر ساکن هستند مسئولیت دارید.آیا آنها حق زندگی دارند یا خیر؟
این مسائل سنگین است و به نظر بنده می رسد ناظر به تک تک این مسائل جمع فرهیختگانی که در شورا هستند باید هم از نظر کارشناسی دقیق دیگران استفاده کنند هم خود گاهی به این مسائل بپردازند.
این رفت و آمد باید تقویت شود تا مجال گفت گو های ما وسیع شود و این گفت گوها رخ دهد و نظریات دوستان شنیده شود و ببینیم در این راستا کاری انجام می دهیم یا خیر؟کار زمان بر است و توقع نداریم مشکلات سریع حل شوند ولی قدم های محکم و استواری باید برداشته شود و به مردم هم به نوعی اطلاع رسانی شود تا خود مردم به نوعی مطالبه گر این موضوعات شوند و انشاالله آینده شهر یک آینده خوب و روشنی شود و ما بتوانیم مثل قدیم به شهر شیراز افتخار کنیم و بگوییم از شهرهایی است که حساب و کتاب دارد درحالیکه متاسفانه این مسئله امروز به آن معنایی که باب میلمان باشد نیست.
والسّلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته
دیدگاهتان را بنویسید