چهارشنبه, 31 خرداد , 1402
چهارشنبه, ۳۱ خرداد , ۱۴۰۲
رسالات الهی را بشناسیم و به نحوی تبلیغ کنیم تا اثرگذار باشد 
تصاویر ::
به گزارش روابط عمومی نهاد نماینده ولی فقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز، آیت الله دژکام با مدیران و معاونین ادارات سازمان تبلیغات استان فارس دیدار و گفت و گو کرد.
متن کامل سخنان آیت الله دژکام در این دیدار به شرح زیر است :
بسم الله الرحمن الرحیم
در ابتدا خدمت همه شما عزیزان خوش آمد عرض میکنم، عزیزانی که از شهرستان های مختلف تشریف فرما شده اید و امیدوار هستم خدای متعال در این آغاز تیرماه ساعات خوب و خوشی برای همه شما در جوار حرم احمد ابن موسی الکاظم(ع) رقم بزند و برای همه ما توشه ای باشد که کار خودمان را در محل ماموریتمان بهتر و مناسب تر انجام دهیم.
آنچه که خدمت شما عرض میکنم ناظر به کاری است که می خواهیم انجام دهیم یعنی عموما سازمان تبلیغات سبقه کار روحانیت آن هم تقریبا به سبک سنتی دارد.حوزه هنری هم در راستای کار شما به نحوی انجام وظیفه می کنند که البته آنها سبک دیگری را ارائه می دهند و بحثشان جداست.در فارس هم جناب آقای نمازی مسئولیت حوزه هنری را به عهده دارند و دوست دارم زمینه گفت گو بین بخش حوزه هنری و بدنه سازمان تبلیغات بیشتر فراهم شود و آقای نمازی تجربه خوبی در حوزه کار خود دارند و می توانند به نحوی کمک دهند.
در خصوص کار تبلیغ خدای متعال در آیه ۳۹ سوره احزاب می فرماید ” الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ”، مسئله قبل از تبلیغ شناخت رسالات الله است یعنی ما اول باید بدانیم که رسالات الله چیست و بعد سراغ تبلیغ آن برویم.
در رابطه با رسالات ما دو دسته مطلب بیشتر نداریم و همه طول تاریخ همین دو دسته بوده است.
اول اینکه در دنیا چه خبر است؟تا می گوییم چه خبر است روی مسائل ریز سیاسی می رویم اما خبرهای خیلی بزرگی در عالم است که خدا پیامبر را فرستاده تا این خبرها را بدهد،” نَبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ “(آیه ۴۹ سوره حجر)، این خبر نیست؟ما جهان بینی خودمان و اینکه در عالم چه خبر است را باید دقیقا شناسایی کنیم و این موضوع نسل به نسل نیاز دارد برای بشر تجدید شود.خود ما که می دانیم وقتی دوباره می خوانیم حال خوب پیدا نمی کنیم؟گاهی اوقات یک ذهنیتی است که همه می دانند؛ خیر، این حدیثی است که از هر زبان می شنوم نامکرر است.
گاهی برخی از دوستان جوان و مبلغ اهل علم که برای تبلیغ میروند به نظرشان می آید مطلب نیست در جهان باید بگویند؛ خیر، مطالب نیست در جهان مدنظر ما نیست بلکه همان که در عالم جریان دارد را می گوییم و اینقدر جالب و عجیب است که از هر زبان که می شنویم نامکرر است.
چه خبر در عالم است قسمت اول کار است و اگر فهمیدیم چه خبر است پرسش دوم ایجاد می شود که باید چه کنیم؟اگر خوب فهمیدیم چه خبر است پرسش دوم در ذهن ایجاد می شود که چه کاری باید انجام دهیم اما اگر خوب نفهمیدیم دیگر پرسشی نیست که جواب دهیم.
به فرموده حافظ ” طبیبِ عشق مسیحا دَم است و مُشفِق، لیک … چو دَرد در تو نبیند که را دوا بکند؟”، درد کجا ایجاد می شود؟وقتی ما می فهمیم چه خبر است.
متاسفانه آنهایی که می فهمند در عالم چه خبر است هم غفلت می کنند چه برسد به جوانان و نوجوانان که اصلا نمی دانند.عزیزان تا ندانیم رسالات چیست و چینه پُر برای تبلیغ رسالات نداشته باشیم اصلا بحث تبلیغ پیش نمی آید و بر روی این موضوع باید کار کنیم.خیلی وقت ها پرداختن ما و اینکه باید چه کنیم بدون اینکه انگیزه ای در طرف ایجاد کنیم که چه خبر است انجام می گیرد.
حال تبلیغ را بعد از اینکه دانستیم رسالات چیست چطور انجام دهیم؟کتاب ۴۰ حدیث امام راحل را باید تحلیل کنیم از حیث کار امام که چطور انجام می داده است که افرادی مثل مطهری ها بعد از جلسات درس ایشان یک هفته گرم بودند.سبک کار امام را باید تحلیل کنیم، متاسفانه ما در بحث تبلیغ از این نوع تحلیل روشی غافل هستیم، محتوا را یاد گرفتیم روش را هم باید کار کنیم.
امکانات ما به تناسب نیاز کم است و فرض کنیم هیچ کاری نکنیم اما خودمان که می توانیم منبری باشیم و اگر به هدف بزنیم کار درست می شود و این قسمت را تحلیل کنید که امام چگونه و به چه سبکی میگفت که اثر داشت؟
گفت که ” آتش است این بانگ نای و نیست باد … هر که این آتش ندارد نیست باد”، چطور آتش در بیشه وجود ما می افکند؟و این موارد را کم داریم.
در بخش سنتی قدیمی ها کاری می کردند که نباید آن را از دست بدهیم.در کار تبلیغ اگر به ملاک اثرگذاری کار خود ارزش بدهیم باید دنبال چیزی بگردیم که در منبری های قدیم ما بود.
قدیمی ها توسل داشتند و به نحوی دنبال اثربخشی حرفشان بودند.یک‌چیزی فراتر از ظاهر کلمات در وجودها بود که به میدان می آمد و تاثیر میگذاشت.
رسالات الهی را بشناسیم یک قدم است و اینکه چطور تبلیغ کنیم تا اثرگذار باشد قدم دوم.
یک قسمت قابل توجه ای از کار ما در سازمان تبلیغات ناظر به همین است که آنچه به صورت سنتی بودیم را نگه داریم.امیدواریم انشاالله این دو جهت در شناخت مدنظر دوستان باشد که دست خالی بر منبر نرویم.هیئت بدون منبر هیئت نیست اما یک منبر‌تمیز و پاکیزه نیاز داریم.قدرش را بدانیم که کم چیزی خدا و پیغمبر به ما نداده است به نام منبر و از همین ظرفیت خوب استفاده کنیم و بعد به دنبال سایر کارها برویم.
عزیزان سعی کنید منبری مناسب پیدا کنید و فضای مجلس و منبر را نگه داریم که بقیه می آیند و گوش می دهند و تاثیرگذار خواهد بود، کار و تلاش کنیم و انشاالله نتیجه اش این خواهد بود در عرصه های دیگر هم جلو خواهیم رفت.
دیدگاهتان را بنویسید