شنبه, 2 مهر , 1401
شنبه, ۲ مهر , ۱۴۰۱
خطبه‌های نماز جمعه شیراز (۱۴۰۱/۰۷/۰۱) 
تصاویر ::
به گزارش روابط عمومی نهاد نماینده ولی فقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز، نماز جمعه امروز، ۱ مهرماه ۱۴۰۱ سومین حرم اهل بیت (ع) در ایران اسلامی به امامت حضرت آیت الله دژکام و با حضور اقشار مختلف مردم شریف شیراز برگزار گردید.
متن کامل خطبه‌های نماز جمعه امروز شیراز را در ادامه می‌خوانید:
بسم الله الرحمن الرحیم
خودم و همه شما برادران و خواهران ایمانی را توصیه می کنم به تقوا و پرهیزکاری
اگر همه مردم عالم همین یک توصیه الهی را گوش می کردند؛ یعنی زندگی خود را در چارچوب فرمان خداوند ادامه می دادند بسیاری از این مشکلاتی که شبانه روز در سراسر گیتی شاهد هستید با همین یک کلمه رخت بر می بست. نگوییم تکرار توصیه به تقوا برای چیست؟! کلید حل مشکلات بشر همین است و جز این برای بهبود وضع اولاد آدم چاره و راهی وجود ندارد؛ بنابراین بایستی آنهایی که گوش شنوایی برای این مسائل دارند هر هفته حداقل متذکر شوند به اینکه تقوا را مراعات کنند؛ تقوا باعث حل عمده مشکلاتی است که بشر در زندگی خود دارد.
در طول هفته های متمادی در خصوص مسئله معنویت، رابطه معنویت با انقلاب اسلامی و مشکلی که از نبود معنویت به عنوان بیماری چند قرن اخیر بشر به وجود آمده‌است خدمت شما صحبت کردم. عرض کردم امروز توجه به معنویت در جهان مطرح است؛ یعنی صرفاً بحث ایران نیست که بگوییم در ایران در رابطه با مسائل معنوی و دین صحبت می کنند؛ توجه به معنویت یک مسئله بین المللی شده است. اما تمدن مقابل ما – در مقابل تمدن ایرانی اسلامی ما تمدن غرب وجود دارد – مشکلاتی دارد و به همین دلیل وقتی می گوید می خواهیم به معنویت توجه کنیم نمی‌تواند آن چه را که لازم است انجام دهد. خداوند مقدر فرموده است امروز جامعه ایرانی و ایران انقلابی ما دارد یک مسیری را برای همه اولاد آدم می گشاید که نگاه معنوی بتواند در جایگاه اصلی خودش قرار بگیرد
بنده می خواهم پس از این ۸ یا ۹ گام معنوی که خدمت شما معرفی کردم و در مورد آن صحبت کردم – از تفکر شروع کردیم و با همت برای انجام وظایف معنوی به پایان رساندیم – یک بحث دیگری را خدمت شما باز کنم.
البته مایه خوشبختی است برای بنده که در یک جمعی از عزیزان خطبه می خوانم که بحمدالله اهل فضیلت وانسانهای فرهیخته بسیارند و یک اشاره ای که می شود بنده می بینم پس از یک مدتی در گوشه کنار این شهر تلاش های ارزشمندی از نگاه فرهنگی، دینی و علمی با همان یک اشاره شکل می گیرد و پیش می رود از این جهت امیدوار هستم این سخنانی را هم که از امروز شروع می کنیم عزیزان اهل فضل و فرهیختگان درون جمع ان شاء الله رشد دهند و به یک جای خوبی برسانند.
چند هفته ای است که می خواهم در رابطه با یک مسئله ای صحبت کنم تحت عنوان امتداد معنویت در عرصه دانش و سیاست. چنان که گفتم معنویت در جهان مورد توجه قرار گرفته است اما این معنویت در جهان یک امر کاملاً فردی است در حالی که نگاه اسلامی و ایرانی ما این را در حد یک تلاش فردی محدود نمی‌کند بلکه معنویت باید از بُعد فردی خود امتداد پیدا کند و در عرصه دانش، سیاست و اجتماع ظهور و بروز پیدا کند. این مطلبی است که به عناوین مختلف ممکن است در مورد آن بحث شود که بنده در جلسات دیگر و خطبه های دیگری به آن خواهم پرداخت.
اما این قضیه که چرا اروپا و تمدن غربی از معنویت بُرید؟ چرا دانش، علم و سیاست غربی با معنویت فاصله پیدا کرد؟ پرسشی است که دو نفر از شاگردان علامه طباطبایی رضوان الله تعالی علیه تلاش کرده‌اند به آن پاسخ دهند و پاسخ های پاکیزه ای را هم ارائه کرده‌اند گرچه جای تفصیل هم دارد. پاسخ اول مربوط به مرحوم آیت الله شهید مطهری است؛ ایشان کتابی دارند به نام “علل گرایش به مادیگری” که در پاسخ به همین سوال است که چرا در تمدن اروپایی و آمریکایی مادیگری این همه میدان پیدا کرده است؟! فلسفه هایی که از آغاز رنسانس شروع شد در پایان در شاگردان هگل شد مارکسیسم، شد کاملا مادی، و مبنای آن شد ماتریالیسم (ماده گرایی) و در کشورهای شرقی مانند شوروی سابق و چین تبدیل به یک مبنا شد! بنابراین باید یک فیلسوف عمیق مانند آقای مطهری این کندوکاو را شروع می کرد که چرا اینها به اینجا رسیدند؟ به این پرسش پاسخ پاکیزه ای داد. و این کتاب ارزشمند برای همه قابل مراجعه است. ما باید اینها را مرور کنیم، نمی توانیم بگوییم ایرانی انقلابی می خواهد برای دنیای معاصر حرف بزند ولی نمی‌داند علل گرایش آنها به مادی گرایی چه بوده است!
پاسخ دوم مربوط به یکی دیگر از شاگردان علامه طباطبایی است؛ ایشان در دانشگاه ادینبورگ انگلستان ۱۰ جلسه سخنرانی کردند که هر سخنرانی آن تقریباً یک کتاب است. آنها به دنبال پاسخ این پرسش بودند که چرا معرفت و معنویت در اروپا از هم فاصله گرفته است؟ چرا دانش با معرفت از هم فاصله گرفته است؟ و آن را از نگاه علامه طباطبایی و شاگردان علامه طباطبایی دریافت کنند. این سخنرانی ها به زبان انگلیسی چاپ شد و تبدیل شد به کتاب درسی آنها ولی ما خودمان که مبدا این تفکر هستیم از آن غفلت می کنیم! در این پاسخ هم نکات ارزشمندی را در رابطه با اینکه چرا معنویت از دانش و علم فاصله گرفته است، پیدا می کنیم.
در نگاه اسلامی ما علم همیشه مقدس بوده است ولی در اروپا علم از آن قداست افتاد؛ علم تبدیل شد به ابزاری برای پول! چه شد که به اینجا رسیده ایم؟! این سیصد سالی که بعد از ملاصدرا در اروپا گذشته است و ما خواب بوده ایم آنها چه بر سرشان آمد که نتیجه آن دو دسته فلسفه است یا مادی گرایی صرف که مارکسیستها بودند و شکست بدی هم در عرصه سیاست خوردند و یا مذهب شکاکیت و مذهب نسبیت؛ فیلسوفان بزرگ در اروپا به شک رسیدند، یقینی آنجا وجود ندارد، کانت شخصاً گفت هیوم من را از خواب جذم بیدار کرد؛ یعنی دچار شک شد. می بینید که در رساله‌های عملیه همه مراجع ما نوشته شده انسان در اصول دین باید یقین داشته باشد. فاصله بین یقین و شک چقدر است؟ آنها می خواهند همه اساس کار خود را بر پایه شک بگذارند و ما بر پایه یقین. باید به فاصله بین این دو مقداری فکر کنیم.
آیا ایرانی انقلابی صاحب دانش، شاگردان مکتب ملاصدرا و علامه طباطبایی می توانند به جهانیان یک پیام جدید بدهند و بگویند می خواهیم به روی شمایی که چند قرنی است مبتلا به شک شده اید و دیگر بویی از معنویت در فلسفه های شما و در علوم و دانش شما نیست یک دری را بگشاییم تا معنویت را دوباره در زندگی خود حس کنید؟ پیام امام به صدر هیئت رئیسه شوروی در همین راستا بود؛ بنا نیست این پیام را مردم، خانواده های شهدا و پیروان مسیر شهدای گلگون کفن ما زمین بگذارند و بگویند یک چیزی گفتیم و تمام شد! خیر.
این دعوای بین حق و باطل، دعوای بین مادیگری و معنویت گرایی از آغاز تاریخ بوده است و ما به عنوان ایرانی هایی که پیامبر اکرم از آنها تعریف کرده است همیشه طرفداران جهت معنوی بوده ایم این مسیر را ان شاء الله بایستی ادامه دهیم. بنده در رابطه با موضوع ارتباط معنویت با دانش و سیاست بعضی نکات را ان شاء الله خدمت شما تقدیم خواهم کرد برای اینکه اینها باید مبانی اصلی تفکر و تحلیل های سیاسی، اجتماعی، علمی و دانشی ما باشد. اگر از این مبانی دست برداریم نظیر آنها می شویم! مبانی خودمان را بر اساس کتاب و سنت و تعقل پویای ذهن فلسفی اسلامی ان شاء الله باید بازنگری باید کنیم و به یکدیگر یادآور شویم.
مسلماً در آغاز سال تحصیلی جدید که حوزه ها، دانشگاه ها، مدارس و مراکز آموزشی فعال می‌شوند تذکر این نکته که دانش باید همراه با معنویت باشد و بیان تجربه های موفق ما می تواند گامی باشد برای شروع تحول در جامعه و به دنبال آن ان شاء الله مثل همیشه که ایرانی‌ها حرف برای جهان داشته اند این هم در همه جهان پراکنده شود. بنده به صورت ویژه از مراکز علمی حوزوی و دانشگاهی خواهش دارم که به این مسئله توجه داشته باشند و ارتباط معنوی دانش را دوباره زنده کنند؛ دانشی که همراه با معنویت نباشد می شود همان که “چو دزدی با چراغ آید گزیده تر برد کالا” امیدوار هستیم ان شاء الله همه ما در این جهت موفق باشیم و آنچه که وظیفه ما است به خوبی انجام دهیم.
عصمنا الله تعالی و ایاکم بالتقوی و جعل لنا و لکم الاخره خیرا من الاولی؛ ان احسن الحدیث و ابلغ موعظه المتقین کتاب الله العزیز الحکیم اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ )
خطبه دوم
ابتدا ضمن توصیه مجدد به تقوا برای خودم و همه شما برادران و خواهران ایمانی رحلت و شهادت پیامبر گرامی اسلام خاتم انبیاء محمد صلی الله علیه و آله و سلم و امام حسن مجتبی علیه السلام سبط اکبر آن حضرت و وجود مقدس حضرت امام ابی الحسن علی بن موسی الرضا صلوات الله و سلامه علیه و علی آباء الطاهرین و ابناء المعصومین را به پیشگاه مقدس حضرت بقیه الله الاعظم حضرت ولیعصر امام زمان ارواحنا له الفداء و همه مراجع معظم تقلید جهان تشیع بالاخص رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی و عموم شما برادران و خواهران ایمانی تسلیت عرض می کنم و از خداوند متعال می خواهم که به حرمت این ذوات مقدس همه ما را مورد عنایت و لطف و رحمت بیکران خود قرار بدهد.
در این خطبه دوم محور سخن یک چیز است گرچه می خواهم چند مثال در این خصوص خدمت شما عرض کنم. بحث این خطبه در رابطه با فرصت هایی است که امروز خداوند متعال برای ما ایرانی ها و انقلابی های مسلمان ایران پیش آورده است. این فرصت ها را شناختن و خوب از آنها استفاده کردن وظیفه عمده ای است که به دوش من و شماست. هر کس مسلماً ادعای حضور بیشتری در انقلاب اسلامی دارد در این مسائل هم وظیفه سنگین تری را باید به دوش بگیرد.
اولین فرصتی که برای کشور ما پیش آمده است می تواند یک محدودیت بیش از ۴۰ ساله را از روی دوش مردم ما بردارد عضویت کشور ما در پیمان شانگهای است؛ پیمان شانگهای یکی از بزرگترین پیمان های اقتصادی دنیا است، اگر ما در طول ۴۰ سال گذشته تحریم اقتصادی بوده‌ایم و حتی کشورهای همین پیمان شانگهای هم برای خودشان یک محدودیت‌هایی نسبت به ما قائل می‌شدند، عضویت ما در این پیمان یعنی شکستن این محدودیت؛ مجموعه ای که هم جمعیت بسیار بزرگی را پوشش می‌دهد _یک سوم جمعیت دنیا حداقل در پوشش کشورهای عضو پیمان شانگهای قرار می گیرند_ و هم اقتصاد های بزرگی را در خود دارد مثل اقتصاد چین که می دانید اقتصاد دوم است و در رقابت با اقتصاد اول که او را سر جای خودش بنشاند، و اقتصاد هند و کشورهای دیگری که هر کدام در جای خودش از نظر سیاسی، اقتصادی نظامی و جمعیتی می تواند برای ما یک گشایش اقتصادی باشد، اکنون باید این را به عنوان یک فرصت در نظر بگیریم اما متاسفانه می بینید که فضاسازی‌های رسانه‌ای بلکه به میدان آوردن یک جریان های خاصی در وسط خیابان می خواهد ما را از فکر کردن نسبت به این قضیه که می تواند راهگشای برخی مسائل ما باشد یک مقداری دور کند.
اگر در هر کشور دیگری که مسئله اولویت‌دار آن معیشت و اقتصاد است عضویت در یک چنین پیمانی رسمی میشد چقدر آنها برای خود این را افتخار، نقطه قوت و پیروزی می دانستند؟! اما ما بگونه ای برخورد می کنیم که انگار هیچ کار خاصی در این زمینه نشده است! همه مردم ما، همه بازرگانان ما و همه تولیدکنندگان ما باید این را به عنوان یک فرصت بزرگ در نظر بگیرند. ما به صورت تاریخی وابسته به این حوزه اقتصادی بوده ایم نه این که چیز تازه ای باشد. بنده بارها می گویم گلستان سعدی را بخوانید خیلی از این حکایت هایی که مربوط به بازرگانان است حکایت رفتن همین مسیر به سمت شرق بوده است. چرا ما این فرصتی را که از نظر تاریخی سابقه داریم و توانسته است در طول تاریخ مسائل ما را از باب اقتصادی و معیشتی کمک بدهد ناچیز می گیریم؟!
مسلما وظیفه کسانی که امروز اطلاعات و آگاهی های بیشتری دارند مانند وزارت صنعت و معدن و تجارت و دیگران این است که این فرصت ها را به صورت ویژه شناسایی کنند و در اختیار مردم بگذارند و این ارتباطات شروع شود. اگر ما بتوانیم پیوند های بازرگانی و اقتصادی خود را در این فضایی که عرض کردم ریشه تاریخی دارد دوباره زنده کنیم مسلماً قسمت عمده‌ای از مشکلات اقتصادی ما حل می‌شود و این حربه ای که تمدن اروپایی آمریکایی دست گرفته است و مرتب می گوید اگر این کار را نکنید ما شما را تحریم می‌کنیم، از دست آنها بگیریم بعد می شویم مساوی و راست هم می نشینیم و با هم معامله می کنیم. ما نمی خواهیم بگوییم با آنها نمی خواهیم رابطه داشته باشیم انسانها در طول تاریخ باهم رابطه داشته اند باز هم رابطه خواهند داشت. امام هم در پاریس فرمود رابطه ما با هر جا که رابطه‌اش با ما حسنه باشد حسنه است، اینکه چیز تازه‌ای نیست. اما بحث این است که آنها قلدری کنند آنها هر چه می خواهند به ما تحمیل کند ما باید یک موقع جلوی این بایستیم یکی از راهکارهای آن این است که فرصت پیمان شانگهای را که در همین روزهای اخیر نهایی شد و عضویت ما رسماً پذیرفته شد ان شاء الله همه به جدیت دنبال کنند.
مسئله دیگری که به عنوان فرصت فرا روی نظام ما است پشتیبانی یک خیل عظیم جمعیتی از اربعین حسینی است؛ روز اربعین امسال حسب آمارهایی که دقیق است بیش از سه و نیم میلیون جمعیت به کربلا رفته است، روز اربعین با وجود اینکه سه و نیم میلیون جمعیت آنجا است اصلاً تغییری در فضای شهرها نمی بینید، شهر پُر است از جمعیت عاشق اباعبدالله علیه السلام، پُر است از سینه زن های امام حسین علیه السلام؛ این یک قدرت عظیم فرهنگی و معنوی است که امروز بحمدالله طلوع کرده است، دشمن دلش می‌خواهد ما از آن غافل شویم و با بوق های تبلیغاتی خودش نقاط ضد آن را بزرگ می کند تا اینها از چشم و ذهن ما بیرون رود! بخواهند یا نخواهند این جمعیت عظیم به عشق عزیز زهرا سلام الله علیها حرکت کرد و امام زمان را فریاد زد آمادگی برای ظهور و عطش برای ظهور را فریاد زد اینها مسائلی است که در انقلاب اسلامی ما نقاط قوت بسیار مهم است ما باید اینها را با جدیت دنبال کنیم فریب شیاطینی که می خواهند با وسوسه های خود و با پروپاگانداهای تبلیغاتی خود این مسیر روشن الهی را که ملت دارد می پیماید زیر سوال ببرند یا بگویند اصلاً چنین چیزی وجود ندارد، نخوریم.
این عظمت وقتی پیدا می شود دشمن تمام دنباله های خود را به حرکت در می آورد که بگوید ما هم هستیم؛ کارهایی که اخیراً از سوی ضد انقلاب و معاندین شکل گرفت همان حرکتهای است که اینها از روی ناچاری انجام میدهند؛ اینکه می بینند مسیر حرکت جامعه اسلامی و شیعی دارد به یک سمت دیگری می رود خب مقاومت می‌کنند و می‌خواهند مقابله کنند، جنگ است، ما که نمی خواهیم بگوییم بین ما و دشمنان خدا جنگ نیست! در عرصه جنگ گاهی هم آنها به میدان می آیند. این ویژگی و این فرصت را بایستی امروز جامعه دینی ما قدر بداند؛ برای بیست و هشتم صفر هم که شهادت پیامبر اکرم و امام حسن مجتبی است از همین الان {برنامه ریزی شود} ما اگر می خواهیم کاری انجام دهیم برای اهل بیت علیهم السلام است، ما برای خودمان به میدان نیامده ایم، هرکس برای خودش آمده است عاقبت رسوا می شود، آنکه برای خدا و برای اهل بیت علیهم السلام در این میدان ایستاده است مسلم بدانید که پیروز است.
و اما نکته دیگری که باز به عنوان یکی از مثالهای عرصه فرصت ها می خواهم خدمت شما عرض کنم قضایای است که متاسفانه در این چند روز رخ داد که از یک جهت ما تاسف می‌خوریم برای جان باختن عده‌ای از هموطنان خود. ابتدا یک خانم جوانی جان باخته است بعد ما این همه شهید داده ایم، این شهدا به خاطر مشکلی است که دشمنان ما در این قسمت ایجاد کردند و الا مسئله از یک زاویه دید دیگری که من عرض می کنم یک نقطه قوت را در آن مشاهده می‌کنیم که باید ملت ما این را به عنوان یک فرصت مورد توجه قرار دهند شاید بگویید تبدیل تهدید به فرصت اما بالاخره این می تواند فرصت باشد.
ما در هر جای دنیا بشنویم یک نفر در این سن از بین رفته است ناراحت می شویم این طبیعت ماست، فوت شد رضوان خداوند بر همه مومنین و مومنات باشد، وقتی فوت شد یک ادعا پیش آمد که ممکن است در جریان فوت ایشان یک کوتاهی هایی از ناحیه کسانی رخ داده باشد، در عرصه اداره اجتماعی شاید هم چنین چیزی پیش بیاید من نمی‌خواهم بگویم پیش آمده یا نیامده چون باید بررسی شود اما اینکه شاید چنین چیزی پیش آمده باشد قابل بررسی است.
آیا کسی در مجموعه انقلابیون از جریان های مختلف بوده که بگوید این را دنبال نمی کنیم؟! بعضی وقت ها ما را بدهکار چیزهایی می کنند که واقعاً ما درآن مسئله بدهکار نیستیم! تمام جریان هایی که درون نظام هستند گفتند ما نگران هستیم و این مسئله باید بررسی شود. البته بعضی ها پیش داوری کردند و خودشان هم در آن مانده اند که چرا این حرف را زود زدند. نمی شود پیش‌داوری کرد اما ابراز این جهت که ما می خواهیم بررسی شود حق مسلمی است که دین، آیین، قانون اساسی و قوانین عادی ما برای هر کسی که احساس میکند مظلوم واقع شده، قرار داده است. این نقطه قوت نظام ماست. روسای قوای سه گانه صحبت می‌کنند و می‌گویند ما بررسی می کنیم و حق باید مشخص شود و عدالت اجرا شود و جلوی ظلم باید گرفته شود، این نقطه قوت یک نظام نیست؟
اینکه امروز یک نفر با یک موبایل نسبت به هر رئیسی در این کشور می نویسد که من از این گلایه دارم چون اینگونه خطا کرده است و آزادانه می گذارند پخش شود و همه می بینند! آیا این نقطه قوت نیست؟ آنهایی که ادعای آزادی در دنیا دارند باید بیایند یاد بگیرند. نظام اسلامی در اعطای آزادی های اساسی هیچ کوتاه نیامده است اینها نقطه قوت نظام است. رئیس دستگاه قضا قول داده است بررسی می‌کنند و نتیجه را اعلام می کند، این مسئله یک شخص بود با این ویژگی.
مسئله دیگر سناریوهایی است که در این قضیه در هم تنیده شده است؛ عده ای یک مطالبه فراتر از این دارند؛ یعنی بحث شخصی نیست، باید اینها را تفکیک کنیم، خیال می‌کنند می‌توانند مردم بصیر ایران را با درهم ریختن این قضایا فریب دهند! الحمدلله مردم متصل به نور ولایت مهدی آل محمد صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین هستند و فریب اینها را نمی خورند. یک مطالبه دارند و آن این است که نوع برخورد با مسائل اجتماعی، معضلات اجتماعی و مفاسد اجتماعی باید تغییر کند، و این مطالبه در چارچوب قانونی خود می‌توانند مطلوب باشد. باز هم نقطه قوت است. در کشور ما چه کسی نتوانسته این حرف‌ها را بزند؟! شبانه روز رسانه‌ها و روزنامه ها پر است از اینکه طرف می‌گوید این مشکل وجود دارد و باید اصلاحش کنید. مطالبه گری در راستای اصلاح روش‌ها و راهکارهای مبارزه با مفاسد اجتماعی مطلبی است که هم قانونا جا دارد و هم مسیر آن الحمدلله در کشور ما ترسیم شده است. این همه رسانه‌ها نسبت به آنچه موجود است بعضا حرفهای تند می نویسند اما می گوید در چارچوب قانونی بحث کنیم جابجا کنیم و تغییر دهیم، این ها نقطه قوت نظام است. وجود کمطالبه گری در این راستا هم نه جای بحث دارد و نه کسی می‌خواهد مسئله را تاب دهد؛ شما دیدید مطالباتی که در زمینه مسائل صنف های خاصی بر سر حقوق و امثال اینها بود انجام شد و عموما دولت می گوید پیگیری می کنم و تلاش میکند و اگر درست نشده است می گوییم دوباره شروع کنید و اصلاح کنید، این توانمندی نظام اسلامی است که می تواند مسائل خود را اینگونه حل کند و مطالبه گران به راحتی مطالبه گری کنند در اینجا هم باز بحثی نداریم.
اما چیزی که نگرانی ایجاد می کند و باعث می شود که لازم باشد یک مقداری بیداری بیشتری به خرج دهیم این است که یک عده ای می آیند و یک مسئله شخصی یا یک مطالبه اجتماعی را تبدیل می کنند به اغتشاش! اغتشاش گری در منطق هیچ کسی، هیچ دولتی، هیچ ملتی و هیچ عاقلی در دنیا پذیرفته نیست ” مَنْ سَلَّ سَیْفَ الْبَغْیِ قُتِلَ بِهِ ” اگر شمشیر نافرمانی مدنی را کسی بیرون بکشد اول کسی که ضربه می خورد خودش است. اگر بخواهد در جامعه هرج و مرج شود که نمی شود جامعه را اداره کرد! از قدیم الایام بیش از ۲ هزار سال پیش تا اکنون متفکران عرصه اندیشه سیاسی گفته اند اغتشاش خیر، هرج و مرج خیر، ساختارشکنی خیر؛ برای اینکه اینها باعث می شود جامعه نتواند روند رو به رشد خود را طی کند. متاسفانه دشمنان ما از خارج این را تبلیغ می کنند بعضی از افراد هم فریب این قضیه را می خورند. وسط میدان خیلی سخت است تفکیک کردن اینها. من خواهش می کنم بزرگترها به جوانها تجارب انقلابی، سیاسی و اجتماعی خود را منتقل کنند؛ اقدام آنها در چارچوب صحیح باعث رشد اجتماع است و در شکل اغتشاش مسلماً به جایی که نمی رسد خودشان هم ضربه می خورند.
نیروی انتظامی عزیز ما مراعات می کند، شما ببینید یک نفر از آنها از بین رفته است، چند نفر نیروی انتظامی شهید داده است؟! اگر نمی خواست مراعات کند که شهید نمیداد. مراعات آن طرف را می کند برای این که می گوید عزیزان خودمان هستند و تا می شود خدایی نکرده کسی ضربه و لطمه نخورد. ما تشکر می کنیم از نیروی انتظامی و همین جا از نیروی انتظامی عزیز و مقتدر خود می‌خواهیم با ساختار شکنان با قدرت و قوت برخورد کند.
امروز ما در فضای نماز جمعه حرم سوم اهل بیت در ایران اسلامی شاهد پیکرهای مطهر سه شهید بزرگوار هستیم که بعد از مدتها تفحص شده‌اند و به وطن خود بازگشتند به روح مطهر این شهدای عزیز هم درود می فرستیم. ان شاء الله بعد از نماز عصر برای حمایت از نظام اسلامی و برای حمایت از خدمتگزاران به امنیت که متاسفانه این روزها خیلی مورد حمله قرار گرفته اند و برای اعلام انزجار از همه معاندین و دشمنان اسلام و نظام اسلامی که خیال کردند می توانند از آب گل آلود برای خود ماهی بگیرند حرکت می کنیم. شعار و فریاد خودمان را بر سر همه استکبار و ظلمی که در جهان است بار دیگری به گوش همه عالم خواهیم رساند.
عصمنا الله تعالی و ایاکم بالتقوی و جعل لنا و لکم الاخره خیرا من الاولی؛ ان احسن الحدیث و ابلغ موعظه المتقین کتاب الله العزیز الحکیم اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ
دیدگاهتان را بنویسید