تناقض در حرف و عمل، اخلاق را مورد هجمه قرار میدهد / آرامش هدیه دهیم
به گزارش روابط عمومی نهاد نماینده ولی فقیه در فارس و امام جمعه شیراز، آیتالله لطفالله دژکام، نماینده رهبر معظم انقلاب در فارس، ۳ شهریور ماه در دیدار با فرماندار شیراز و جمعی از مدیران این شهرستان ضمن تسلیت فرا رسیدن ایام حزن و اندوه شهادت حضرت اباعبداللهالحسین(ع) بیان کرد: از خدا میخواهیم که دنیا و آخرت ما را به برکت امام حسین(ع) آباد کند، خصوصاً درباره کرونا این بلای جهانی که به وجود آمده است.
متن خام سخنان آیت الله دژکام در این دیدار به شرح زیر می باشد:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
در ابتدا خوش آمد عرض میکنم خدمت فرماندار محترم شیراز و مدیران محترم فرمانداری شیراز و رؤسای محترم برخی از ادارات که تشریف فرما هستند.
چون ایام ماه محرم هست سلام های خالصانه خود را از همین راه دور به پیشگاه مقدس و با عظمت سالار شهیدان حضرت اباعبدالله حسین(ع) تقدیم می کنیم و از خدا می خواهیم که دنیا و آخرت ما را به برکت امام حسین(ع) آباد کند، خصوصا درباره کرونا این بلای جهانی که به وجود آمده ما ضمن اینکه کاملا معتقدیم باید در چارچوب های علمی اقدام کنیم و پروتکل های بهداشتی را کاملا رعایت کنیم اما معتقدیم که دست خدای متعال بسته نیست و بگوییم فقط از طریق همین کانال فیزیکی و طبیعی می تواند کار کند و این اعتقاد کسانی است که خدا را خوب نمی شناسند بلکه خدا میتواند با قدرت خود این بلایا و مشکلات را هر زمان که بخواهد و صلاح بداند از مسیر دیگری مرتفع کند و این بنا به مصلحت خدا هست و اینکه اراده او چگونه باشد.
ماه محرم فرصتی است که امام حسین(ع) را واسطه قرار دهیم و از خدا بخواهیم که رحمی به ملت های جهان و ملت مظلوم ایران کند.می بینید همین ماسک زدن چقدر دشوار است و نفس کشیدن هم سنگین شده است اما چاره چیست و باید صبر کرد اما توسلات را این روزها از دست ندهید و بالاخره ماهایی که با عشق به امام حسین(ع) بزرگ شده ایم در این ایام لحظاتی دلمان میشکند و در آن لحظه برای همه امت اسلامی و ملل مظلوم جهان و همه استان هایی که گرفتار هستند دعا کنیم که خدایا این بار سنگین را از دوش همه مردم بردارد.
همین طور درود می فرستیم به روح پاک شهیدان رجایی و باهنر که این هفته دولت به واسطه خون مقدس آنها نام گذاری شده است و همان طور که در هفته قوه قضاییه رییس قوه شهید شده است در هفته دولت نیز رییس دولت شهید شده است و این شوخی نیست و اگر ملت ما پای حرف هایی که زده استوار ایستاده است و رنج ها را تحمل میکند به خاطر این است که هنوز یاد آن بزرگان را در ذهن دارد و نمی تواند نسبت به آن همه ایثار، گذشت و فداکاری بی تفاوت باشد.
بنده ۳ نکته را خدمت شما عرض میکنم و امیدوارم برای همه ما این نکات موجب تذکر باشد و نفع ببریم.
مسئله اول بحث شکرگذاری است.ما در جامعه خود همه قبول داریم که باید روحیه شکرگذاری را رشد دهیم و تقویت کنیم.دولت هایی که درنظام مقدس جمهوری اسلامی ایران روی کار می آیند ممکن است در یک بحث رقابت سیاسی داخلی هر کدام از جناح و جریانی باشند و جریان دیگری به نظرش برسد که میدان داری نمی کند و این طبیعی است و مدیریت جامعه ما در قانون اساسی به همین شکل است که رای مردم باید حرف آخر باشد و اکثریت و اقلیت باشد و مردم بتوانند نگاه خود را در بازه زمانی چند ساله ای درباره چگونگی اداره کشور و حاکمیت القا کنند.
در بحث شکل های مختلف حکومت که در عالم داریم این مدل تقریبا بهترین است و اینکه گفتم تقریبا چون جناب فارابی که انواع حکومت ها را تحلیل کرده است این مدل را دومی قرار داده است و اولین حکومت که مدینه فاضله فارابی است منطبق می شود با آن نظام آرمانی ما در زمان ظهور که فراتر از چیزی است که ما الان هستیم.
فارابی در قله فیلسوفان اسلامی است در باب انواع حکومت گفته است که این نوع حکومتی که بر مبنای آرای اکثریت شکل می گیرد و مردم آزادانه نگاه خود را مطرح می کنند جزء برترین نوع حکومتهاست.
بالاخره مردم انتخاب می کنند ودولتی سر کار می آید و چون رقابت هست رقبا گاهی مراقب نیستند و به نوعی طرف مقابل را نقد میکنند که به کلی پیش چشم مردم تخریب شود.
این کار اشتباه است چون اگر در میدان رقابت سیاسی هستیم باید رقیب داشته باشیم. این زدن و تخریب کردن طرف مقابل برای جامعه ضرری ایجاد کرده که خیلی ها متوجه آن نیستند چراکه پشت سر هر دولتی، تایید کلی و کلان نظام است و نظام نیز از این بابت ضربه می خورد و ناسپاسی نسبت به نظام اسلامی درجامعه رواج پیدا میکند و این بدترین گناهی است که ممکن است کسی مرتکب شود البته همانگونه که مستحضرید سخن بنده درباره تخریب است و نه نقد منصفانه که حساب آن جداست و برای تعالی جامعه لازم نیز هست.
همه کسانی که در عرصه سیاست هستند باید به این موضوع توجه داشته باشند که ضمن اینکه رقابت داریم و در رقابت چالش به وجود می آید اما نباید طوری رفتار کرد که در آخر نظام لطمه بخورد و مردم خیال کنند چیزی نصیب آنها نشده است.نظام اسلامی با همین چند جریان سیاسی که امروز قدرتمند هستند چیزی است که از بزرگترین نعمت های بزرگ خدا به ملت ایران است.
دولت در نوک جبهه کار سیاسی است و در هفته دولت به همه سیاست مداران عرض میکنم که مراقب باشید.اینکه گاهی وقت ها حرف ها متناقض است و به وعده ها عمل نمی شود صحنه قشنگی نیست چون اخلاق دارد به فراموشی سپرده می شود.
یکی از مسائلی که همه ما باید به آن توجه داشته باشیم همین مسئله شکرگذاری است.ایران در یک برهه زمانی ۴۰ ساله در یک جهات خاصی عظمت ویژه پیدا کرده است و نباید ناشکری کنیم.
در قدیم و در زمان طاغوت دولت ما نوکر غرب بوده و نهایتا به عنوان ژاندارم منطقه به ما نگاه می کردند اما امروز قدرت بلامنازع منطقه شده ایم و این قدرت بلامنازع منطقه بودن خرج دارد و باید خرج دهیم ولی اصلش یک موقعیت ویژه و ارزشمند برای ما هست که همه جریان های سیاسی باید این مسئله را به طرفداران خود بگویند و بخواهند که شکرگذاری رخ دهد.
خدا در قرآن می فرماید ” لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ “.
جناب عطار نیشابوری مجموعه شعری دارد به نام “فتوت نامه” که رسم جوانمردی را یاد می دهد؛ سیاست مداری ما بر پایه فتوت است و همینی است که شما امروز میدان دار آن هستید. یادمان نرود که پایه آن فتوت است.
ایشان در مجموعه خود ۷۲ شرط برای جوانمردی نوشته است که یکی از آنها شکرگذاری است و اساس سیاست خود را بر این پایه ها باید قرار دهیم و سیاست ما متفاوت است با سیاست مرسومی که در غرب رواج دارد و باید آن را تقویت کنیم و به عنوان برند خود مطرح کنیم.
مسئله دیگری که هست باز جامعه ما در ضمن همین رقابت های سیاسی نیاز به تراحم (ترحم کردن) و تعاطف (محبت ورزیدن) دارد که بحث رزمایش مواسات و کمک مومنانه در همین راستا است، به همدیگر باید رحم کنیم و این نکته مهمی است.
گاهی ممکن است بدانیم حتی کار ما نتیجه ندارد ولی مخاطب متوجه می شود که شما به فکر او هستید و این اقدام را باید انجام داد.
گاهی می دانیم کار نمی شود ولی فردی که آمده باور ندارد که نمی شود و به نظرش می رسد که شما نمی خواهید، با او همراهی کنید تا خود متوجه شود که واقعا کار نمی شود.
در روایات هست اگر کسی به شما رو می زند شما اقدام کنید ولو اینکه جواب نگیرید اما ثواب می برید.نتیجه مادی ندارد ولی نتیجه روحی و روانی دارد و طرف احساس می کند شما رفیق و دلسوز او هستید و چه بهتر از این برای جامعه؟
با مردم همدردی کنید، در ادارات به این نکته توجه کنید.
این نکات مهم است که یک نفر بگوید شاید کار مخاطب رواج پیدا نکند ولی کار ثواب دارد چون جامعه را به هم پیوند می زند.
در بحث کرونا عده ای از طلبه ها جنازه ها را غسل دادند در حالیکه وظیفه آنها نبود اما از نظر اخلاقی و شرعی این کار را انجام دادند و همین کار سبب احساس آرامش در خانواده های متوفیان شد.جامعه به این موارد نیاز دارد.
هر چه خرج کنید همچنان توقع خواهد بود اما اگر مقداری محبت خرج کنید آرامش ایجاد می شود.شما می توانید آرامش را هدیه دهید.
بزرگواری بفرمایید و میدانم سر شما شلوغ است و زحمت دارد و فرمانداری اینگونه است و ساعت کاری ندارد ولی این زحمت را بکشید و اگر می خواهید ثواب را اضاف کنید قسمت رحم کردن به مردم و ابراز همدلی کردن با آنها را جلوه گر کنید.
ما میدانیم امروز همین گونه هستید و شیعه علی (ع) دلش به حال مردم می سوزد اما اظهار آن چیزی است که جامعه ما نیاز دارد و باید به گونه ای باشد که به سمت آرامش برویم چون فشار روی مردم زیاد است.
در خصوص مسئله شیراز نیز نکته ای خدمت شما عرض میکنم.در شیراز به عنوان کلان شهر کار اجرایی روزمره هر چقدر بخواهید هست و تمام شدنی نیست اما این شهر راهبرد توسعه می خواهد؛ درست است شورای شهر و شهرداری یکسری کارها را به عهده دارند اما مصوبات کلان آنها باید از کانال استانداری و فرمانداری بگذرد و آنها باید به نوعی با شما هماهنگ باشند و بنابراین مدیریت شهر زیر مجموعه مدیریت سیاسی می شود.
شیراز کلانشهری است که جهت گیری و نوع رفتار شهروندان و مدیران آن تاثیر بین المللی دارد، در قدیم عمده ارتباط کشورهای خلیج فارس با شیراز بوده است.بنابراین رویکرد شیراز بر روی منطقه و سطح جهان تاثیر می گذارد و این جایگاه را چه کسی باید جلو برد؟
از این جهت مقداری توقع بنده این است که دور هم بشینیم و فکر کنیم.
گله نمی کنیم بلکه بحث نیاز است که این شهر جهت گیری فرهنگی و سیاسی درست داشته باشد و کلا توسعه از همه ابعاد داشته باشد.
بنده تاسف میخورم گاهی پروژه ای شروع می شود که اگر تکمیل شود نماد شیراز خواهد بود و در خصوص نماد کلان شهری مانند شیراز باید بسیار فکر شده باشد و وقتی بررسی می کنیم متوجه می شویم که اصلا با گذشته تاریخی شهر ارتباطی ندارد.
حافظ از قدیم با ما بوده است و کسی که میخواهد حافظ یا سعدی را به ما بشناساند نمی تواند این چهره ها را تحریف کند.تاریخ این شهر پر از بزرگانی است که در عرصه های مختلف غوغا کردند.
این شخصیت های بزرگ و این شهری که با این افراد کار می کرده است امروز پروژه ای تعریف می کنیم که سنخیتی با این بزرگان ندارد و هویت شهر را زیر سوال می برد و نسبت به این مسائل فرمانداری نمی تواند بی تفاوت باشد.
و از این حیث بنده نگرانی دارم که چندان حرکت قوی و ملموسی در این خصوص وجود ندارد و از طرفی امیدواری هم دارم که الحمدالله ذهنیت هایی که امروز کار می شود انحصارگرایانه نیست یعنی بنده به عنوان یک روحانی نسبت به سایر تفکرات چشمانم را نمی بندم و هر چه ارزشمند است را باید پروبال داد.
مجال برای فلسفه، عرفان، فقه و علوم تجربی جدید باز است و هیچ کدام را به بهانه دیگری محدود نمی کنیم اما آیا جوابی می گیریم که به کار سامان دهیم؟اگر چنین کنیم انشاالله در مسیر تمدن سازی اسلامی که خواسته مقام معظم رهبری است مسلما شیراز یک درخشش ویژه خود را خواهد داشت.
دیدگاهتان را بنویسید