پژوهشگران شورا نباید به جای پژوهش با پژوهش سازی مواجه شوند

تصاویر ::

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل نهاد نماینده مقام معظم رهبری در استان فارس، آیت‌الله لطف‌الله دژکام با رئیس شورای شهر شیراز و اعضای مرکز پژوهشی این شورا دیدار و گفت و گو کرد.

شرح بیانات آیت الله دژکام در این دیدار به شرح زیر می‌باشد:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

در ابتدا بنده تشکر می کنم از آقای دکتر موسوی، رئیس محترم شورا و همه همکاران ایشان که بالاخره حرکتی را برای ساماندهی و تامل بیشتر درباره تصمیماتی که برای شهر گرفته می شود آغاز کرده اند و بسیار حرکت ارزشمندی است و اگر در جایی، نظام ما در حال رشد و تکامل است دقیقا همین قسمت ها است و ایجاد چنین پژوهشکده هایی دقیقا نشان می دهد که ما در فرآیند نظام سازی حرکات درستی انجام می دهیم و در مسیر درست قرار داریم.
بنده نکاتی را خدمت آقای ستایش گر به عنوان مدیر مرکز عرض می کنم که برای خودم نیز یادآوری مطالب است. ایشان اولین مدیر مرکز پژوهش های شورای شهر شیراز هستند و ان‌شاالله اگر خشت اول را راست بگذارید تا آخر درست پیش خواهیم رفت اما اگر خشت اول کج شود تا آخر مسیر اشتباه خواهد بود.
ما یکسری واقعیت ها داریم و یکسری قراردادها، مدیر اگر این دو مورد را با هم هماهنگ کند خشت اول را درست گذاشته است.معمولا مدیران جدید وقتی وارد مجموعه ای می شوند معمولا توقع دارند بر طبق سلیقه خود کار را پیش ببرند ولی اگر سلیقه و روش مدیر به تناسب واقعیت های موجود در شهر نباشد کار درست نخواهد بود و خراب می شود.
قرارداد باید برپایه واقعیت باشد نه ایده آلهایی که دوست داریم اتفاق بیفتد. اینکه فرمودید باید مسئله یابی دقیقی شود ناظر به همین موضوع است یعنی اگر شما واقعیت موجود شهر را خوب تشخیص دادید، تصمیم گیری متناسب با واقعیت شکل خواهد گرفت.
در قانون گذاری، دستورالعمل ها و فرمان مدیر نیز همین مسئله صدق می کند، این ها یک اعتبار است که با توجه به واقعیت ها باید شکل بگیرد اما متاسفانه در بسیاری از موارد مدیران ما به این موضوع توجه نمی کنند و همین است که نتیجه کار آنها مطلوب نمی شود.
شما با مجموعه ای که می خواهند پژوهش کنند در این مرکز مواجه هستید. شاید در بسیاری از موارد برای اینکه یک پژوهش غیر ضروری را خیلی مهم جلوه دهند اسم بزرگانی به میان بیاید اما این، واقعیت را تغییر نمی دهد. این موارد را باید توجه داشته باشیم که در پژوهش های شهری به واقعیت ها باید نگاه کرد.
باید دقیقا مشخص باشد که نقش و سهم هر مدیر شهری در این پژوهشها چیست و مسئولان و دستگاه ها در کجای این پازل قرار میگیرند.
بنابراین مجددا تکرار می کنم که در پژوهشگاه شورای شهر باید مراقب باشیم که بجای پژوهش، گرفتار پژوهش سازی ها نشویم.
موضوع دیگر بحث اخلاق است، طبیعتا چارچوب های اخلاق در پژوهش و تفصیلات آن در حیطه کار مدیر است و مدیر باید با همت عالی خود ملاحظات اخلاقی هر طرح پژوهشی را هم ببیند. هرکار پژوهشی که انجام می دهید، به پیوست اخلاقی آن هم توجه کنید چرا که از این موارد نمی شود غافل بود.
نکته دیگری که عرض میکنم این است که از همین امروز باید از مدیر مرکز حمایت شود تا برای این مرکز پژوهشی یک برند درست و مناسب ساخته شود وگرنه در شهرداری کسی حرف شما را گوش نمی دهد.این کار ظرافت خود را دارد که به حمدالله وارد هستید.
امروز در استان فارس با معضلی درگیریم که بچه های استان ما در سطح ملی به چشم نمی آیند در حالیکه واقعا آدم های توانمندی در این استان حضور دارند.
تا این مرکز برند نشود کسی به نتیجه پژوهش های مرکز توجه نمی کند و برای این موضوع نیز باید فکری شود.
ثبات در کار نیاز مراکز علمی است ولو اینکه شورا و مدیریت ها در شهرداری تغییر می کند ولی باید حیثیت حضور پژوهش گران این مرکز به گونه ای باشد که هر ساعت به بازی گرفته نشود.این موضوع راه حل دارد و باید از همین شروع کار کسانی که به نظر می رسد در سایر جناح ها توانمند هستند را در کنار خود قرار دهید.
مراکز علمی باید کنار هم نشستن دیدگاه های مختلف را به بقیه یاد دهد.این کار یک ایثار می خواهد که بنده همت عالی برای انجام این کار را در دوستان شورای شهر میبینم.
کسی که در کار خود خبره است اما دیدگاهش با شما متفاوت است را به عنوان همکار در کنار خود قرار دهید تا با همکاری دلسوزانه برای شهر تجربیات ضایع نشود و دست به دست بین هر دیدگاهی بچرخد اما اینکه بنا باشد فقط صرفا به تیم خود و هم حزبی های خود نگاه کنیم همین شرایطی پیش می آید که امروز می بینید و این بزرگ ترین لطمه ای است که کشور ما می خورد به خاطر اینکه نیروی علمی و توانمند به سادگی به دست نمی آید که بخواهیم بر سر آنها معامله کنیم و جایگاه آنها را باید جدا بدانیم.
در محیط علمی پژوهشگاه این موضوع را باید جا بیاندازید که بچه های با فضلیت طرفین با هم کار کنند.
باید یاد بگیریم همدیگر را حذف نکنیم و با یکدیگر کار کنیم.
نکته دیگری که بنده دنبال میکنم این است که یک نگاه فلسفی به مقوله شهر و شهرنشینی داشته باشیم.برای اینکه در شهرسازی کار مهندسی لازم است اما طبیعتا وقتی مهندسی می خواهید کار کنید باید بر روی مسائل ریز شوید و بر روی نقاط متمرکز باشید اما نگاه کلانی که می خواهد بر شهر حاکم شود در بخش ملاحظات فلسفی شکل می گیرد.فلسفه امروز جنبه های جامعه شناختی به آن اضافه شده است و عموما می گویند نگاه جامعه شناختی به شهر که البته نگاه فلسفی پشت آن است.
ان‌شاالله این موارد را پیگیری کنید و خدا هم کمک می دهد تا به نتیجه مطلوب برسیم.
باید فضای گفت و گوها را باز کنیم و از ذهن های بسته ای که متاسفانه شهر را رنج می دهد به سمت یک فضای تفکر آزاد و باز برویم که همه را ان‌شاالله بهره مند کند.این اتفاق در شیراز بیش از هر جای دیگری توقع می شود چون دوستان فلسفی عقیده دارند شیراز بر همه افکاری که در جهان موجود است گشودگی داشته و بسته نبوده است اما گاهی در یک مقطع هایی ولو محدود به نحوی همه چوب خوردند و امروز باید دوباره مانند قبل فضا را باز کنیم و مجال گفت و گو را ایجاد کنیم.
ان‌شاالله بر روی یک انگاره مناسب کار را شروع کنید تا در آینده هر قسمتی از آن را نگاه کنید میوه های متنوع خواهیم داشت و همه بهره مند می شوند.