آیت الله دژکام : ورزش های بومی را در سطح بین الملل مطرح کنیم
به گزارش “روابط عمومی و امور بین الملل” نهاد نماینده ولی فقیه در فارس و امام جمعه شیراز، چهارشنبه ۲ آبان ماه ۹۷ به مناسبت هفته تربیت بدنی، مدیر کل سازمان ورزش و جوانان و تعدادی از مسئولین هیئت های ورزشی و ورزش باستانی با آیت الله دژکام نماینده مقام معظم رهبری در استان فارس دیدار کردند.
متن خام سخنان آیت الله دژکام در این دیدار به شرح زیر می باشد :
بسم الله الرّحمن الرّحیم
حضرت علی (ع) در فرازی از دعای کمیل می فرماید “یا رَبِّ قَوِّ عَلی خِدمَتّکَ جَوارِحی وَاشدُد علی العَزیمَهِ جَوانِحی”.انشاالله همه بتوانید برای خدمت به کار و راه خدا قوی تر از همیشه اقدام کنید.
در ابتدا وظیفه خود می دانم که از همه ورزشکاران عزیز استان فارس که در طول چند هفته و ماه گذشته افتخارات بسیار خوبی برای استان آفریدند تشکر کنم که مایه چشم روشنی همه کشور شدند و رهبر معظم انقلاب نیز از آنها تشکر کردند، هم آقایان و هم بانوان عزیز که افتخار آفریدند و مایه سربلندی بودند.خصوصا در مورد بانوان که نمونه های اخلاق و شخصیت زن اسلامی بودند و این خیلی برای ما ارزشمند بود و حرف بنده نیست و حرف همه مردم ایران است که بانوان علاوه بر کسب مدال برای کشور عزیزمان، اخلاق، فرزانگی و شخصیت بانوی اسلامی را به خوبی در عرصه های جهانی به نمایش گداشتند.
همین طور از مدیران ورزش استان،همه هیئت ها و در راس مجموعه ورزش و جوانان استان تشکر میکنم.مسلما توفیق یک ورزشکار در میدان نشان دهنده این است که حمایت، برنامه ریزی و مدیریت خوبی قبل از میدان داری ورزشکار عزیز انجام شده است.
درخشش عزیزان ورزشکارمان در بازی های پاراآسیایی و ورزش جانبازان و معلولان که در آنجا هم افتخارات خوبی کسب کردیم هم جای تشکر دارد.سوای اینکه همه دعاگوی آنها هستند بالاخره ابعاد مختلف قضایا مورد توجه مسئولین قرار گیرد و به همان میزان که ورزشکاری در احساس عزتمندی به ملت خودش کمک میدهد انشاالله مدیران و مسئولان هم بتوانند در حفظ جایگاه آنها در اجتماع و ارائه خدمات مورد نیازشان موفق شوند و ما امیدواریم نگاه دولت و خیرین به این طرف قضیه هم معطوف باشد.یعنی ورزشکاری که برای ما مدال خوش رنگ کسب می کند برای مسائل جزئی گرفتار نباشد و بالاخره همه ما در مقابل این بزرگواران شرمنده می شویم.گرچه آن حس مردانگی، غیرت و فتوت آنها اجازه نمی دهد از مشکلاتشان بگویند اما ما نباید از آنها غافل شویم و تشکر در واقع همان خدمتی است که باید برای آنها ارائه شود.
در رابطه با ورزش جهاتی را خدمت شما تقدیم میکنم و به نوعی برخی از نکات تاکید بر مسائل گفته شده هست.
آنچه مسلم هست ورزش ذاتا نگاهی به خودش می شود و نگاه دیگری به نقش ورزش در پیشبرد اهداف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی می شود یعنی تحت عنوان ورزش و سلامتی،تحت عنوان نقش ورزش در پیشبرد اهداف سیاسی و… می توانیم بحث کنیم.
نگاه به نقش ورزش یک نگاه از بالا و بیرون به ورزش هست.کسی که داخل گود است شاید متوجه نقش آفرینی بیرونی ورزش نباشد اما این کارها انجام می گیرد.برای هر بخشی از نقش آفرینی های ورزش یک نوعی از ورزش بیشتر تاثیر گذار است و مورد توجه قرار می گیرد.وقتی در حیطه ورزش و سلامت می خواهیم بحث کنیم مطمئن هستیم ورزش قهرمانی آن تاثیر مدنظر را در سلامت ندارد بلکه منظور ورزش همگانی است و میخواهیم همه به هر شکلی از اشکال درگیر کار ورزش باشند.
در زمان قدیم روحانیون محترم شهر با دوچرخه به مسجد میرفتند اما امروز خیلی ها می گویند این کار تناسب با روحانیت ندارد. گاهی فرهنگ سازی های صورت می گیرد که میدان را برای ورزش همگانی قفل میکند.بنده برای دیدن بازی به ورزشگاه پارس رفتم و این کار سوال انگیز بود که آیا امام جمعه شهر باید به ورزشگاه برود؟
اگر فضا اینگونه باشد که ورزش را مختص همگان ندانیم ورزش همگانی نخواهد شد. اگر می خواهیم همگانی باشد باید به فکر این فرهنگ سازی ها باشیم. گاهی خلاف نگاه موجود اگر کاری میکنیم یا در میدانی حاضر می شویم این حضور به این معناست که قالب هایی را که برای ما به غلط تعریف کرده اند را باید بشکنیم.اگر ورزش می خواهد همگانی شود باید گاهی از آنچیزی که رسم جامعه شده است بیرون بیاییم تا دیگران هم بتوانند دنبال کنند و ورزش همگانی ترویج پیدا کند.در راس کشور هم مقام معظم رهبری گرمکن ورزشی می پوشند و به پیاده روی یا کوه نوردی می روند.این تفکرات را باید تعدیل کنیم و فرهنگ سازی کنیم تا ورزش همگانی شکل گیرد.
امدواریم از این جهت با فرهنگ سازی هم توسعه ورزش همگانی داشته باشیم و هم سلامت جامعه ما با ادامه این حرکت تامین شود.
بعد از انقلاب در بحث بالا بردن سطح زندگی در کشور کارهایی کرده ایم که موفق بوده است.گرچه ما در خصوص توزیع ثروت میگوییم عادلانه تر باید باشد اما از نظر اقتصاد کلان این نشان دهنده این است که کارهایی شده است و امیدواریم که توسعه بیشتری پیدا کند و با عدالتی که تاکید میکنیم توزیع ثروت به گونه ای باشد که خیلی از اقشار متوسط و معمولی ما در این نوع ورزش هایی که از نظر هزینه گران تر هستند وارد شوند.
نکته ای که امروزه ما متاسفانه به آن مبتلا هستیم همان طور که رهبر انقلاب می فرمایند گاهی سیاه نمایی میشود. با این سیاه نمایی ها خیلی خوب شما جامعه ورزشی می توانید مقابله کنید.ما مشکلات و نقاط ضعف را میپذیریم اما همیشه اگر قسمتی از لیوان خالی باشد قسمت دیگرش پر است و کارهای خوبی انجام شده است.
در عرصه ورزش و جوانان می خواهیم چه کار کنیم؟ممکن است گاهی فضاهایی که ما تعریف میکنیم و اقدام میکنیم به تناسب آن چیزی که توقع ما هست خیلی فاصله داشته باشد.
امروز روز ورزش روستا هست.وقتی به آخر قضیه نگاه میکنیم معمولا نیازهایی دارند که درست است و هنوز محقق نشده است.
اگر همه با هم هماهنگ نشویم گاهی کم می آوریم.در مورد روستاهای فارس بنده تحقیق کردم و بسیاری از روستاهای استان خالی از سکنه شده است و در اثر مهاجرت جمعیت، شیراز و چند شهر بزرگ افزایش پیدا کرده است و باید به فکر شیراز چند میلیونی باشیم و مشکل حاشیه نشینی زیاد است.
نگاه ما باید به این معطوف باشد که امکانات را به آنجا ببریم تا نیاز به مهاجرت به شهر نشود و گرنه ورزش، شهرداری و حتی خود ما ضرر میکنیم.
وقتی در شهر به بهانه اینکه حفظ آبرو شود زیادتر از مقداری که لازم است به مردم سرویس و امکانات می دهیم و در روستا امکانات کم است نتیجه اش این می شود که مهاجرت رخ می دهد و دیگر مشکلات حاصل از مهاجرت و حاشیه نشینی را نمی توان جمع کرد.
اگر به فکر این نباشیم که توزیع عادلانه خدمات رخ دهد مجبوریم چیزهایی را تحمل کنیم که دیگر نمی توان جمعش کرد.به این اتفاق آمایش می گویند.هدف از آمایش این است که امکانات را به جایی ببریم که ظرفیتش وجود دارد و احساس نشود که امکانات یک جا متمرکز شده است و بقیه فاقد امکانات هستند.در سطح استان هر وقت توزیع امکانات و ثروت غیر عادلانه شد جای دیگر ضربه خواهید خورد.
ما در سطح بین المللی گاهی مدال می آوریم و این کار ارزشمندی است اما نباید خیال کنیم این روال به همین جا منتهی می شود.کار اصلی ما این است که در ۵۰ سال آینده نسبت به حالا چگونه میخواهیم باشیم؟
من نسبت به اروپا از تعبیر تمدن رقیب استفاده میکنم.این اصطلاح ابن سینا هست و بحث جنگ نیست بلکه یک رقابت است که دو تمدن با یکدیگر خود را سبک سنگین میکنند.
در عرصه ورزش آنها چند کار کردند که ما نتوانستیم انجام دهیم و باید برایش برنامه ریزی کنیم تا ما هم بتوانیم انجام دهیم وگرنه در رقابت با آنها کم می آوریم.
یکی از کارهایی که تمدن رقیب توانسته انجام دهد این است که خیلی از ورزش هایی که جنبه محلی و بومی منطقه خودشان بوده است را کار کارشناسی کردند و طراحی کردند تا به یک ورزش جهانی تبدیل شده است یعنی در عرصه ورزش آنها ورزش های بومی و ملی خود را به ورزش جهانی تبدیل کرده اند اما ما این توانایی را برای خود ایجاد نکردیم.
ما باید چه کار کنیم که بتوانیم ورزش های بومی خود را به سطح بین الملل ببریم؟ورزش جلوه فرهنگ است و اینگونه فرهنگ خودمان را هم جهانی میکنیم.
ورزش و فرهنگ از هم جدا نیستند و هرکس توانست ورزش خود را بین المللی کند فرهنگ خودش را هم بین المللی میکند.
از همین الان باید به فکر این باشیم که خیلی از ورزش های بومی ما ارزش دارد که جهانی شود و فرهنگ خود را صادر کنیم و راه صدور فرهنگ و انقلاب همین شکل است.این میدان را باید باز کنیم و به فکرش باشیم و در برنامه ۵ سال بعدی نمی شود از این مورد چشم پوشی کرد.
ورزش های محلی را دیگر کسی بازی نمیکند چون از یک طرف نقاط ضعف کارشناسی دارد و از طرفی حمایتی ندارد.اگر میخواهیم تمدنی باشیم که حرفی برای گفتن داشته باشد باید به این موارد فکر کنیم.
الحمدالله ورزش های پهلوانی و زورخانه ای ثبت جهانی شده است.ورزش قهرمانی را در ورزش های بومی خود طراحی و بازسازی کنیم تا اول در کشور میدانش وسیع شود و بعد در سطح بین المللی مطرحش کنیم.
نکته دیگری که عرض میکنم خدمت شما این است که اروپایی ها به عنوان تمدن رقیب ما توانستند برای ورزش ها راهبرد و سیاست گذاری کنند.امروز من و شما در چارچوب استراتژیک، راهبردها، سیاست گذاری و جهت گیری آنها بازی میکنیم.
قبلا شیراز برای دنیا در ساحت های مختلف تعیین تکلیف می کرده است، ما در ورزش باید به جایی برسیم که به جای اصلی خود برگردیم.یکی از اهداف انقلاب ما همین بوده است.ما باید بتوانیم در راهبردهای جهانی ورزش به مرور برای خود جا پیدا کنیم و حرف برای گفتن داشته باشیم.هنوز به حجاب بانوی ورزشکار ما گیر می دهند، چگونه باید این تغییر پیدا کند و حجاب یک بانوی مسلمان به رسمیت شناخته شود؟
خیلی کار داریم و زمان بر است اما مسلما خود را که به مرور بالا بردیم تمدن رقیب مجبور است جایگاه ما را به رسمیت بشناسد.حال که میخواهیم یک تمدن اسلامی و ایرانی را به نمایش بگذاریم فکر ما باید این باشد که در برنامه ریزی های استراتژیک ورزش و راهبردهای جهانی ورزش به مرور در جهان برای خود جایگاه پیدا کنیم.
بحث پایانی در خصوص جوانان بگویم.مشاوره اشتغال برای جوانان امروز خیلی لازم و واجب است.مسائل روانی، ازدواج و… بعد از اشتغال حل می شود.
گاهی از ورزش به عنوان یک ابزار استفاده میکنیم که لااقل جوان سرگرم است و سالم می ماند و این خوب است اما سازمان جوانان باید به فکر این باشد که روش کسب درآمد و نان خوردن را به جوانان یاد بدهد.از این کار بالاتر ثواب پیدا نمی کنید.
ما معتقدیم کشور از نظر منابع مالی مشکلی ندارد بلکه بحث سر این است که راه توزیع عادلانه ثروت را بلد نیستیم.بزرگترین بانک خاورمیانه بانک ملی ایران است.چطور شده است که مردم راهی بلد نیستند و به جای اینکه بروند تولید ثروت کنند به سمت این بروند که پول خود را در بانک می گذارند؟
سازمان ملی جوانان باید به میدان بیاید.سایر ارگان ها نیز وسط بیایند.راه درآمد کسب کردن را جلوی جوانان بگذارید و بعد نتیجه مطلوب را خواهید دید.اشتغال اگر شکل گرفت آینده همه میدان های ورزشی ما تامین است.
امروز رشد جمعیت کم شده است و زیر ۱٫۸ درصد رسیده است و اگر این روند پیش رود کشور پیر خواهد شد و دیگر کسی نیست که در این میادینی که می سازید حضور بهم رساند.
بنده امروز از مجموعه سیاست های نظام و ارتباطش با یکدیگر صحبت کردم.نمی توانید بگویید فقط برای ورزش برنامه می ریزید و کار می کنید.من به شما مطمئن هستم.ورزشکاران چون اعتماد به نفس دارند رک حرف خود را میزنند و همه این ها سبب پیشرفت کشور می شود و اگر این نکات را نگوییم و در نظر نگیریم نتیجه آن پسرفت کشور خواهد بود.
والسّلام علیکم و رحمهالله و برکاته
دیدگاهتان را بنویسید